Σάββατο 16 Μαρτίου 2013

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΜΑΡΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ



ΒΡΗΚΑΜΕ ΠΑΠΑ ΝΑ  ΘΑΨΟΥΜΕ ΠΕΝΤΕ-ΕΞΙ ;

Με αφορμή το ψήφισμα της τελευταίας συνέλευσης.


Φαίνεται ότι κάποιοι βιάζονται να πανηγυρίσουν ότι τελείωσαν με το ραδιόφωνο……
…..το ραδιοφωνο που δεν διστασε να διαφοροποιηθεί από τον ανέξοδο απεργιακό οίστρο όταν είχαμε, ήδη, πετύχει –πέρσι- την εξαίρεση από το Εννιαίο Μισθολόγιο. Το ραδιόφωνο που -πάλι πέρυσι- υπερασπίστηκε και  βοήθησε στη διαδικασία των ενστάσεων τους κομμένους συμβασιούχους. Το ραδιόφωνο που –φέτος- διατύπωσε πρώτο τεκμηριωμένη άποψη για την ΚΥΑ, όταν η επιλογή του δεν συζητώ και ζητώ με ένα χρόνο καθυστερηση ΣΣΕ και τίποτε  άλλο ήταν σίγουρο πως θα μας έριχνε στα βράχια, όπως και έγινε ενώ η τακτική που είχαμε προτείνει δικαιώθηκε και εξ αντανακλάσεως, αφού άλλοι κλάδοι εργαζομενων -με πιο ευέλικτη τακτική- καταφεραν να βελτιώσουν το δικό τους Μισθολόγιο.

Διάβασα με πολλή προσοχή το ψηφισμα της τελευταίας συνέλευσης των δημοσιογράφων της ΕΡΤ (14/03)  στην καταληξή του αναφερεται στην προηγούμενη εκπρόσωπο του Ραδιοφώνου Βασιλεία Ζερβού και την απόφασή της να αποδεχθεί την Διευθυνση της Ραδιοτηλεόρασης.
Είναι κοινότοπο να γράψω ότι ο καθένας κρίνεται για τις επιλογές του (με επιείκια, αυστηρά, ή με αρκετή δόση ανθρωποφαγίας). Δεν είναι, όμως, ανεκτό να χρησιμοποιούνται “δύο μέτρα και δύο σταθμά”. Γιατί είναι πολλές οι περιπτώσεις, στο πρόσφατο παρελθόν, που η διοίκηση της ΕΡΤ “διένειμε” εκπομπές, τηλεοπτικά δελτία, αρχισυνταξίες ή συμβάσεις αποκλειστικής απασχόλησης, σε εκπροσώπους των εργαζομένων ή σε “συνδικαλιστές-συνδικαλίστριες”. Και δε θυμάμαι αντίστοιχες αναφορές σε ψηφίσματα συνελεύσεων. Ας αφήσουμε που επειδή χρειάζονται δύο για να χορέψεις τανγκό, ποτέ δεν καταδικάστηκε γι’ αυτές τις πρακτικές η διοίκηση της ΕΡΤ.

Τι συνέβη, λοιπόν, τώρα και επιδεκνύεται όψιμα αυτή η ευαισθησία; Η απάντηση βρίσκεται στο ίδιο το ψήφισμα. Οι συγγραφείς του προδόθηκαν, όταν κατήγγειλαν συνολικά “… τις πρακτικές και τις επιλογές που ακολούθησε κατά την διάρκεια της θητείας της ….” η Βασιλεία. Εν ολίγοις η αποδοχή της Διεύθυνσης της Ραδιοτηλεόρασης (ανάλογα με όσα είχαν συμβεί και στο παρελθόν) γίνεται τώρα η αφορμή για να καταδικασθούν απόψεις, θέσεις και προτάσεις που κυριάρχησαν την προηγούμενη περίοδο στο ραδιόφωνο. Και κυριάρχησαν μέσα από συνελεύσεις των εργαζομένων στο ραδιόφωνο, όπως ρητά ορίζει το καταστατικό της ΕΣΗΕΑ. Η Βασιλεία δεν έκανε τίποτε άλλο από το να μεταφέρει τις αποφάσεις των συνελεύσεών μας και να τις συγκαλεί, ακόμη και όταν διαφωνούσε, αφού εμείς, οι εργαζόμενοι τους οποίους εκπροσωπούσε, το ζητούσαμε.

Είναι, λοιπόν, κατι παραπάνω από σαφές πως το ψήφισμα ακολουθεί τη γνωστή τακτική “βρήκαμε παπά” (αποδοχή διεύθυνσης Ραδιοτηλεόρασης) “να θάψουμε πέντε-έξη” (δηλ. τις συνελεύσεις και τις απόψεις του ραδιοφώνου).
Κάποιοι βιάσθηκαν να τελειώνουν “με το κακό σπυρί” του ραδιοφώνου. Ας μην είναι πολύ σίγουροι για την επιτυχία του εγχειρήματός τους. Είμαστε εδώ. Και θα συνεχίσουμε.

Μαρία Γεωργίου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου