Η ΜΟΙΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ

από Konstantinos Karikis,

Έχουν περάσει σχεδόν 24 ώρες από όσα δραματικά ζήσαμε στη συνέλευση του ταμείου Υγείας των Δημοσιογράφων και όλων των συναφών επαγγελμάτων, για να μην ξεχνιόμαστε... Όσοι είμασταν παρόντες χτες φύγαμε με τα ίδια λόγια στα τρεμάμενα χείλη μας: «Απόψε τελείωσε ο ΕΔΟΕΑΠ», με παραλλαγές ανάλογα με την οπτική του καθενός στα δραματικά γεγονότα που ξετυλίχθηκαν μπροστά μας. Άλλοι έλεγαν «τελειώσαμε το Ταμείο», άλλοι καταδικάζαμε «Αυτή τέλειωσε το Ταμείο», άλλοι σε τρίτο πρόσωπο «τέλειωσε» γενικώς και...απροσώπως, και άλλοι καταδίκαζαν τους άλλους που γενικώς «τέλειωσαν» την προίκα που μας άφησε η προηγούμενη γενιά συναδέλφων.

Όλοι όμως φύγαμε παγωμένοι, θυμωμένοι, φοβισμένοι, αγανακτισμένοι. Το κακό είναι πως πολλοί ήρθαν στο «Τιτάνια» ήδη αγανακτισμένοι και οργισμένοι, θυμωμένοι, έτοιμοι να προπηλακίσουν, να απορρίψουν, να καταδικάσουν.

Και η Πάπισσα Ελένη, δυστυχώς τους δικαίωσε. Εριστική, είρων, με ύφος θυμωμένης μαμάς που τα άτακτα παιδιά της μπήκαν στην κουζίνα της και προσπαθούσαν να τη δασκαλέψουν, να της πουν πώς να μαγειρέψει σωστά το μουσακά, τα επτασφράγιστα μυστικά του οποίου ΜΟΝΟ εκείνη ξέρει, επιχειρούσε ώρες να μας νουθετήσει, να μας δείξει τον δρόμο της Αρετής που εκείνη και οι πάνσοφοι συνοδοιπόροι της για το καλό μας και μόνο κατέχουν και εφαρμόζουν.

Ανίκανη να ακούσει, οχυρωμένη πίσω από το καταστατικό του Ταμείου, που πράγματι ΔΕΝ είναι συνδικάτο ή επαγελματική Ένωση, αλλά Ασφαλιστικός Οργανισμός Αυτοχρηματοδοτούμενος και Αυτοδιαχειριζόμενος, εξόργισε ακόμη και όσους πήγαν εκεί πρώτιστα για να ακούσουν, και να αντιληφθούν τί ακριβώς έχει συμβεί. Και έφτασε να πει με ύφος που δεν επιθυμώ να χαρακτηρίσω "μία εκλεγμένη διοίκηση δεν παραιτείται"... Μας μάλωσε κιολας

Ναι, υπήρξαν προκλητικές συμπεριφορές. Ναι, υπήρξαν ίσως και οργανωμένοι κλακαδόροι που σε κάθε αιχμή από το βήμα τσίριζαν την δική τους πραγματική και απόλυτη αλήθεια. Εκατέρωθεν όμως. Και το κλίμα που αποτυπώθηκε στις ψηφοφορίες που με ιταμό τρόπο προσπάθησε να εμποδίσει, δεν διαμορφώθηκε από καμία «άσκηση επαναστατικής γυμναστικής» κάποιας οργανωμένης μειοψηφίας, αλλά από την αδυναμία της να διαχειριστεί ένα σώμα που πάνω απ'όλα είχε αγωνία και παρά την εξαντλητική διαδικασία αισθανόταν πως δεν πήρε απαντήσεις.

Η κυρία Ελένη είναι επικίνδυνη. Χτες δεν προσπάθησε να διαλύσει μόνο τη Συνέλευση, απείλησε τον κλάδο της Ενημέρωσης με ένα πρωτοφανές σχίσμα, ένα τραύμα που μπορεί να αποβεί μοιραίο για τους ακόμη δυσκολότερους καιρούς που έρχονται.

Όσο για το σώμα, ελπίζω να έφυγαν από εκεί πολλοί με την σιγουριά οτι αυτά που ξέραμε τέλειωσαν. Η νέα κυβέρνηση του μνημονίου δεν θα είναι καλή μαζί μας. Τα προβλήματα δεν θα μπορούν πια να λύνουν εξουσιοδοτημένοι εκπρόσωποι που θα προσέρχονται σε συνελεύσεις για να δίνουν εξηγήσεις. Τις υποθέσεις μας πρέπει να τις πάρουμε στα χέρια μας εμείς οι ίδιοι. Όχι με κατά τόπους ανά εργασιακό χώρο αδύναμα και με κίνδυνο να καταστούν εξαρτημένα από την κάθε εργοδοσία σωματεία, αλλά με νέα εργαλεία που θα στηρίζουν και θα κατευθύνουν τη δουλειά που κάνουν οι ενώσεις και το ταμείο. Ο όγκος των προβλημάτων που έχουμε μπροστά μας δεν λύνεται πια από τον καναπέ. Απάντηση μόνο με περισσότερη συμμετοχή μπορεί να δοθεί.

Δεν είναι ιδέα δική μου, αλλά είναι επίκαιρη όσο ποτέ: Επιτροπές δημοσιογράφων ανά χώρο δουλειάς. Όχι «καπέλο» στον εκπρόσωπο του μικτού, όχι παρα-σωματείο, όχι επιτροπές «αγώνα», αλλά επιτροπές-εργαλεία, βοήθεια στους εκπροσώπους και το σωματείο, επιτροπές δουλειάς και όχι μικροπαραγοντισμού, επιτροπές που να βοηθάν την επικοινωνία , όχι επιτροπές που θα φουσκώνουν υπερφίαλα «εγώ».

Ο πολύμηνος αγώνας των εργαζομένων στην ΕΡΤ και η εμπειρία της πετυχημένης λειτουργίας της δικής μας επιτροπής είναι ένα πολύ καλό προηγούμενο, και δίνει τη δυνατότητα να αποφύγουμε στο μέλλον λάθη και αδυναμίες που μας δυσκόλεψαν.

Η χτεσινή συνέλευση μπορεί να μην σημάνει το «τέλος του ΕΔΟΕΑΠ», σίγουρα όμως σήμανε το τέλος της επίλυσης των προβλημάτων δια της μεθόδου των αντιπροσώπων. Μόνο αν αναλάβουμε ο καθένας από μας τις ευθύνες του και με συλλογική δράση θα περισώσουμε ό,τι σώζεται από τις ζωές και τα δικαιώματά μας.

Και μόνον έτσι θα αποτρέψουμε την Ελένη, την κάθε Ελένη, γιατί το θέμα είναι πολύ λιγoτερο προσωπικό απ'ότι κάποιοι πιστεύουν, να γίνει τελικά Μοιραία.