Ο αγώνας τώρα αρχίζει

Είμαστε αποφασισμένοι να πάμε μέχρι το τέλος

Στις 11 Ιουνίου ο πρωθυπουργός, ξεπερνώντας και την πιο νοσηρή ακροδεξιά φαντασίωση, αποφάσισε κατά παράβαση του νόμου του συντάγματος και  της λογικής, να μαυρίσει το δημόσιο αγαθό της ενημέρωσης, έτσι, χωρίς σχέδιο, με περισσή ωμότητα και τσαμπουκά, που ούτε συνταγματάρχης τριτοκοσμικής μπανανίας  δεν θα τολμούσε...

Γιατί ποια πραγματική και όχι «κατ΄επίφαση» Δημοκρατία θα τολμούσε -όχι μόνο χωρίς διαβούλευση, αλλά χωρίς κάν προειδοποίηση- να "γυρίσει τον διακόπτη της κεραίας" με τη βοήθεια της Αστυνομίας;! Ποιά Δημοκρατία θα πέταγε "εν μία νυκτί" κυριολεκτικά, 2.900 εργαζόμενους -με τις αντίστοιχες οικογένειες πίσω τους- στον δρόμο, χωρίς "διαλογή", ως "πρόβατα επί σφαγή", σοκάροντας ,  έτσι ,τραγικά, τους ίδιους, όλους τους Έλληνες, όλους τους Ευρωπαίους;!..

 Από τις 11 του Ιούνη, εδώ και πεντέμισι μήνες, οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ και οι αλληλέγγυοι ξεκινήσαμε έναν αγώνα, που όχι μόνο ξεπέρασε τις όποιες προσωπικές θεωρήσεις και αναζητήσεις των περισσοτέρων από μας, αλλά απλώθηκε κι άγγιξε την ελληνική κοινωνία,  χιλιάδες συναδέλφους, σε ολόκληρο των κόσμο και την ομογένεια που αποσβολωμένη και ενίοτε εξοργισμένη με τους πολιτικούς τραμπουκισμούς των μαθητευόμενων μάγων, με κάθε τρόπο, μηνύματα, τηλεφωνήματα και χρήματα, μας ενίσχυσε και όπως όλοι που βρίσκονται στο πλευρό μας, μας ενθάρρυνε να συνεχίσουμε. Αυτοί που βρίσκονται απέναντι μας είναι ελάχιστοι, είναι όμως ισχυροί γιατί νέμονται την εξουσία και μέχρι στιγμής έχουν καταφέρει με ελάχιστες αντιδράσεις, τις οποίες ελέγχουν αποδομώντας την πραγματικότητα, μέσω του διαπλεκόμενου μιντιακού κατεστημένου που τους στηρίζει, να αποσαθρώσουν τον κοινωνικό ιστό, να καταργήσουν εντελώς το κοινωνικό κράτος, να εκχωρήσουν την εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια στους ιδιώτες δανειστές. Και οι άλλοι; Οι περισσότεροι, αυτοί που βιάζονται να πάνε στο ραντεβού τους και δυσανασχετούν με τη διαδήλωση; Αυτοί που αρνούνται να δουν την πραγματικότητα;

 Ὁ Ἡράκλειτος είπε:«Τοις εγρηγορόσιν ένα και κοινόν κόσμον είναι, των δε κοιμωμένων έκαστος εις ίδιον αποστρέφεσθαι»  Γι αυτούς που είναι σε εγρήγορση, η πραγματικότητα είναι μία – κοινή, ο κόσμος είναι ένας, αυτοί που κοιμούνται κι ονειρεύονται… ο καθένας στην καρακοσμάρα του.   

 Εδώ κάπου μπαίνει η προσωπική ευθύνη του συνειδητοποιημένου που βλέπει και αντιλαμβάνεται πως αν η πορεία αυτή συνεχιστεί, ο προορισμός είναι το Ζάλλογγο. Κι εδώ η ευθύνη του εργαζόμενου στα ΜΜΕ είναι πολλαπλάσια γιατί η ενημέρωση και ο πολιτισμός αφυπνίζουν. Το ίδιο ισχύει και για τους δασκάλους, τους πανεπιστημιακούς, τους ανθρώπους του πνεύματος και της τέχνης τους οποίους αγκαλιάσαμε και μας αγκάλιασαν και με τους οποίους επιβάλλεται να συνεχίσουμε μαζί.

Η λειτουργία της αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ δημιούργησε ένα μέτρο σύγκρισης, που καταδικάζει σε αποτυχία τον οποιονδήποτε σχεδιασμό της δεξιάς κυβέρνησης των αδέξιων μαθητευόμενων μάγων. Η αυτοδιαχείριση είναι ο γνήσιος τρίτος δρόμος, ο πραγματικά δημόσιος και δημοκρατικός. Η χειραφέτηση των εργαζομένων δημιούργησε ένα νέο πολύτιμο κεκτημένο: την πολιτική και εργασιακή αυτονόμηση.  Τώρα είναι η ώρα να παλέψουμε για τη θεσμική του κατοχύρωση.  Η μετάβαση στην διαδικτυακή ραδιοτηλεόραση, με τα εκατομμύρια ακροατών - τηλεθεατών που για πρώτη φορά συντονίστηκαν μέσω διαδικτύου άκουσαν web radio και είδαν web tv , είναι γεγονός  που επιβάλλεται να το αξιοποιήσουμε και να είμαστε παρόντες και πρωτοπόροι.

 Όταν στις 7 Νοεμβρίου τα ξημερώματα, με ένα ακόμη πραξικόπημα καθ όσον εκκρεμεί ακόμη η απόφαση του Σ.Τ.Ε. η κυβέρνηση κατέλαβε το ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής οι εργαζόμενοι απάντησαν με ένα δελτίο ειδήσεων που θα μείνει στην ιστορία ως το πρώτο που πραγματοποιήθηκε στο δρόμο με φόντο τις δυνάμεις καταστολής. Αυτές οι εικόνες αφυπνίζουν το συλλογικό ασυνείδητο, όπως και οι φωνές μας μέσα από το Πολυτεχνείο, που ακούστηκαν από εκατοντάδες χιλιάδες ακροατές καθημερινά, κατά τη διάρκεια του τριημέρου που 

εκπέμψαμε καταθέτοντας για μια ακόμη φορά την πρόθεση μας να συνεχίσουμε ως το τέλος. Και το τέλος θα είναι καλό, καλό για όλους και πρώτα για την Δημοκρατία, γιατί αν δεν είναι καλό δεν θα είναι το τέλος.

Το κάστρο έπεσε, το ραδιομέγαρο, που για πεντέμισι μήνες λειτούργησε υποδειγματικά παράγοντας καθημερινά πολιτισμό αντικειμενική ενημέρωση και αντίσταση στο μαύρο και στη φίμωση, άδειο κουφάρι πια, εκπέμπει σιωπή και θλίψη με τα ΜΑΤ να το φυλάνε, όπως φυλάν τα φέρετρα οι «τιμητικές φρουρές». Η ΕΡΤ όμως δεν είναι το ραδιομέγαρο, η ΕΡΤ είναι ΠΑΝΤΟΥ. Είναι στη Θεσσαλονίκη στην Πάτρα, στην Κρήτη, τη Λέσβο, τη Θεσσαλία, στους 12 εν λειτουργία σταθμούς στην περιφέρεια που αντιστέκεται και εκπέμπει. Είναι στις καρδιές των εκατοντάδων χιλιάδων ακροατών και τηλεθεατών που καθημερινά με κάθε τρόπο συντονίζονται.

Έρχονται ακόμη πιο δύσκολες μέρες, το μαύρο που επέβαλλαν στην ΕΡΤ απλώνεται σ’ όλη την επικράτεια, έχουμε πόλεμο, αυτοί έχουν τα ΜΑΤ και τους εθελόδουλους υποταγμένους, τα δικά μας όπλα είναι, το στυλό το πληκτρολόγιο, η κάμερα το μικρόφωνο και η αφυπνιστική τους δύναμη. Μα πάνω από όλα είναι συνειδητοποίηση πως αυτός ο Αγώνας, αυτός ο Μαραθώνιος, είναι ένας συλλογικός  και ταυτόχρονα εσωτερικός Αγώνας, που  μας ξεπερνάει, είναι ένας Αγώνας για τα παιδιά μας και το περιβόλι που θα κληρονομήσουν από μας. Το παράδειγμά μας είναι το περιβόλι.

Το παλιό έχει πεθάνει, το καινούργιο μορφοποιείται, οι ανάγκες του είναι διαφορετικές, κάποιοι τις έχουν αντιληφτεί, νοοτροπίες και πρακτικές του παρελθόντος δεν βοηθούν, είναι το άδειο πουκάμισο που άφησε το φίδι, ας αφήσουμε κι εμείς λοιπόν ό,τι  μας κρατάει πίσω για να φτάσουμε ενωμένοι στον προορισμό μας: τη Νίκη και τη Δικαίωση.

Γιώργος Παπαζαχαρίου Δημοσιογράφος ΕΡΤ