Κυριακή 18 Ιουνίου 2017

Σηματοδοτεί κάτι νέο η αποχώρηση του Λάμπη Ταγματάρχη από την ΕΡΤ; asyntaxtostypos

Ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΤ Α.Ε., Λάμπης Ταγματάρχης, αποτελεί παρελθόν, δύο χρόνια μετά την (και τυπική) επαναλειτουργία του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα της χώρας. Ανακοίνωσε την παραίτησή του την Παρασκευή 16 Ιούνη 2017.
Τι σηματοδοτεί, όμως, η αποχώρησή του από τη θέση αυτή; Και ποιος θα είναι ο επόμενος (μετά από διαγωνισμό) που θα καταλάβει τη θέση; 
Περισσότερα Εδώ

Παρασκευή 16 Ιουνίου 2017

ΗΤΑΝ ΕΦΗΜΕΡΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΣΠΟΡΟΣ

Μόλις επέστρεψα από την κηδεία του Κώστα Εφήμερου, ήμασταν όλοι εκεί να τον αποχαιρετήσουμε, πολύς κόσμος. Η Μάνα του τον έκλαψε, τον μοιρολόγισε, μα μόνο όσοι βρεθήκαμε κοντά της την ακούσαμε. 
Ο θρήνος εκφράστηκε ήσυχα, σιωπηλά, αν και κάποιες στιγμές συντονισμένης σιωπής ήταν εκκωφαντικές. Στεφάνια δεν υπήρχαν πολλά, τέσσερα, πέντε το πολύ, από την οικογένεια του, κι ένα απ αυτά που πρόλαβα να διαβάσω καθώς ανέμισε η άσπρη κορδέλα του, ήταν από τον πρόεδρο της Βουλής. Άλλωστε η παράκληση της οικογένειας του Κώστα ήταν, αντί στεφάνων, όποιος και όποια το επιθυμεί να κάνει μία δωρεά στους λογαριασμούς του TPP.*
Η βροχούλα, την ώρα της ταφής μαλάκωσε το χώμα που τον σκέπασε και δημιούργησε τις κατάλληλες συνθήκες για να βλαστήσει και να καρπίσει, αυτός ο πολύτιμος σπόρος. Ο σπόρος φυτεύτηκε, από μας τώρα εξαρτάται, από όλους εμάς που ήμασταν εκεί με τη φυσική ή νοερή παρουσία μας
, να περιφράξουμε το εύφορο χωράφι, για να μην μπουν τα άγρια, ή και τα ήμερα ζώα, από τους διπλανούς στάβλους και τα κοτέτσια και τα καταβροχθίσουν όλα. Και βέβαια πάνω από όλα να το διατηρήσουμε εύφορο, να το φροντίζουμε και να το ποτίζουμε.

Γιώργος Παπαζαχαρίου






*ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
6598-105207-071 (PAPADOPOULOU ZOI)
IBAN: GR03 0171 5980 0065 9810 5207 071
BIC: PIRBGRAA Παρακαλούμε για πρακτικούς λόγους, να μην χρησιμοποιείτε το Paypal ή τους λογαριασμούς του Κώστα για τις δωρεές.

Πέμπτη 15 Ιουνίου 2017

Δε βρέχει "αδέρφια", μας φτύνουν

Της Σοφίας Θεοδωράκη.
Διάβασα, άκουσα, παρακολούθησα, το δημόσιο διάλογο και τις ανακοινώσεις για την υπόθεση φτυσίματος του δημοσιογράφου Γιώργου Γεωργακάκη, στην πορεία της Τρίτης 13/6, για την υπεράσπιση της κατάληψης Ρόζα Νέρα....
Διάβασα και άκουσα φράσεις όπως "φασιστικού τύπου επίθεση", "αλήτες - πρεζόνια" κτλ.....
Θέλω να πω δυο λόγια γι αυτούς τους "αλήτες"....
Βρέθηκα τη Δευτέρα το βράδυ στη συνέλευση των "Ροζανεριτών", (και χωρίς face control) σε μια προσπάθεια να καταλάβω πώς σκοπεύουν να αγωνιστούν για μια υπόθεση που μοιάζει, από την αρχή, χαμένη.....
Θα σας πω τι είδα.
Είδα ανθρώπους εργαζόμενους, που σέρνανε τα πόδια τους από την κούραση, να συζητάνε με πάθος....
Δεν κάτσανε σπίτι να δούνε σαρβάιβορ....(άκου κάτι πράματα)
Είδα δασκάλους, καθηγητές, επιστήμονες,αγρότες, ανέργους να συζητούν, με ειλικρινή αγωνία, για τα επενδυτικά σχέδια ενός ανωτάτου εκπαιδευτικού ιδρύματος!
Είδα νέα παιδιά, φοιτητές, που συζητούσαν ήρεμα και πολιτισμένα για ώρες....
Που σήκωναν διακριτικά το χέρι για να ζητήσουν το λόγο....
Και ναι, κύριε Πρύτανη, διασκέδαζαν τα κοπέλια εκείνες τις ώρες!
Οχι σε κάποιο από τα δεκάδες beach bar της όμορφης πόλης μας, όπως, μάλλον, φαντάζεστε. Διασκέδαζαν συζητώντας, γελώντας, διαφωνώντας......
Κι επειδή τις τελευταίες ώρες έγινε επίσης πολύς λόγος για τους Χανιώτες που, όταν δεν αδιαφορούν, σιωπούν, να προσθέσω ότι στη συνέλευση της Ρόζα Νέρα κανείς δεν ήταν σιωπηλός......
Ολοι είχαν την ίδια αγωνία και την εξέφραζαν με επιχειρήματα, για το μέλλον που σχεδιάζουν για μας χωρίς εμάς....
Αυτά για τα "πρεζόνια" και τους "αλήτες".....
Όσον αφορά τον προπηλακισμό του Γιώργου, δεν υπάρχει περίπτωση να καταδικάσω ή να μην καταδικάσω.....
Ποια είμαι εγώ, άλλωστε;
Μπορώ μόνο να πω ότι θεωρώ τη συγκεκριμένη ενέργεια άκυρη, αχρείαστη και καθόλου βοηθητική, φυσικά, για την εν λόγω διεκδίκηση....
Κλείνω με τη φράση που ξεκίνησα (τροφή για σκέψη για το σινάφι μας):
Δε βρέχει κοπέλια. Μας φτύνουν...

«Υπερασπίζομαι τα σοβαρά περιφερειακά ΜΜΕ, κι όχι τα “Μέσα” του copy paste»



Συντάκτης: Βαρβαρα Γκιγκιλινη

Τα καλοκαίρια στο Σίγρι και κυρίως εκείνες τις μοναδικές Αυγουστιάτικες βραδιές επιλέγαμε το δικό του πρόγραμμα. Αρχικά γιατί είχε συναρπαστικές μουσικές και μετά γιατί είχε ενδιαφέρον να ακούς όλους εκείνους που ταξίδευαν στη μέση του πουθενά ή βρίσκονταν στην άκρη της γης και το μόνο που τους έλειπε ήταν το ελληνικό στοιχείο.Χρόνια ολόκληρα κατόρθωνε να συνδέει τους ανθρώπους με την πατρίδα τους, που την είχαν χάσει για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Μέσα από τη συχνότητα του ραδιοφώνου κατάφερνε να μειώνει την απόσταση και να τους χαρίζει για λίγο ένα κομμάτι Ελλάδας.
Σήμερα μέσα από τα περιφερειακά ραδιόφωνα της ΕΡΤ έχει καταφέρει το ίδιο. Να φέρει κοντά όλους εκείνους που βρίσκονται σε απομακρυσμένες περιοχές ,νησιά ή σημεία μέσα από τη συχνότητα του ραδιοφώνου για μια ακόμη φορά. Σήμερα μιλάει στα «ΠΟΛΙΤΙΚΑ» για το μέλλον του ραδιοφώνου των περιφερειακών μέσων,αλλά και των ΜΜΕ γενικότερα.
Ως δημοσιογράφος του κέντρου που «υπερασπίζεσαι» τα περιφερειακά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης εδώ και χρόνια,  πως θα ανέλυες το μέλλον των ΜΜΕ γενικότερα;
Υπερασπίζομαι τα σοβαρά περιφερειακά ΜΜΕ, κι όχι τα “μέσα” του copy paste και του play list , που ξεφύτρωσαν σαν μανιτάρια, όχι μόνο στην περιφέρεια αλλά και στο κέντρο. Στην περιφέρεια τα μέσα που έχουν “μέλλον”, είναι αυτά που έχουν και ¨παρόν”. Έχουν δηλαδή δικό τους πρόγραμμα και παράγουν πρωτογενείς ειδήσεις
Για το μέλλον των ΜΜΕ γενικότερα, δεν μπορώ να είμαι αισιόδοξος. Στην Ελλάδα που στην ετήσια έκθεσή  World Press Freedom Index κατατάσσεται 88η παγκοσμίως, στην ελευθερία του τύπου, η θέση δεν είναι φυσικά τιμητική και η κατάσταση παραμένει στάσιμη, παρά την επαναλειτουργία της ΕΡΤ, και την οργάνωση της αμφιλεγόμενης δημοπρασίας για την χορήγηση (τηλεοπτικών) αδειών εθνικής εμβέλειας, που κρίθηκε αντισυνταγματική από το ΣΤΕ. Η κυβέρνηση συνεχίζει να πασχίζει να βάλει τέλος στη διαφθορά και να παράσχει επαρκές πλαίσιο για τη λειτουργία των μέσων ενημέρωσης στη χώρα, αλλά αυτό που διαπιστώνουμε είναι η δημιουργία ενός νέου ολιγοπωλίου. Τα φαινόμενο αυτό δεν παρατηρείται μόνο στην Ελλάδα, σε παγκόσμια κλίμακα διαπιστώνουμε, πως ο έλεγχος της ενημέρωσης περνάει στα χέρια των ολιγαρχών.
Η απάντηση σ αυτήν την επίθεση που δέχεται η ελευθερία του Τύπου δεν είναι εύκολη, όμως πρέπει να δοθεί , γιατί αν η ελευθερία του Τύπου δεν είναι διασφαλισμένη, τότε δεν μπορεί να διασφαλιστεί καμία άλλη ελευθερία. Τα δύο χρόνια της αυτοοργάνωσης των εργαζομένων της ΕΡΤ, μας δίδαξαν πολλά που είναι στο χέρι μας να τα αξιοποιήσουμε. Υπάρχουν και τα παραδείγματα απ το εξωτερικό, όπου έχουν ξεκινήσει πολύ σοβαρές προσπάθειες για τη δημιουργία μη ελεγχόμενων, αυτοδιαχειριζόμενων μέσων που λειτουργούν αποκεντρωμένα και συλλογικά και αναδεικνύουν θέματα απαγορευμένα για τα συστημικά μέσα, εκθέτουν τις βασικές αιτίες των κοινωνικών συγκρούσεων και ψάχνουν για βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις στο σημερινό παγκοσμιοποιημένο κόσμο.
Πώς βλέπεις το ραδιόφωνο ως μέσο που συνδέει ουσιαστικά ανθρώπους που είτε έχουν επιλέξει την αποκέντρωση,είτε ο τρόπος ζωής τους τους επιβάλλει να ζουν στο ακριτικό ελλαδικό κομμάτι;
Στις διαδραστικές νυχτερινές εκπομπές  που έκανα κι η ακρόαση ήταν ενεργητική, κάποια στιγμή αποκάλεσα το σώμα των ακροατών «ραδιοφωνική οικογένεια» που όλοι μαζί «κάνουμε ραδιόφωνο». Όπου και να βρίσκεται κανείς, όταν συμμετέχει σε μια εκπομπή το «εδώ» διευρύνεται στο εύρος της εμβέλειας του σήματός της και ο συνακροατής από το Κατμαντού συνομιλεί μ έναν στο Σίγρι, σαν να βρίσκονται στο ίδιο τραπέζι.
Αποτελεί το ραδιόφωνο σήμερα ακόμη βασικό Μέσο ενημέρωσης ή είναι μια vintage μορφή ενημέρωσης για συγκεκριμένη κατηγορία ακροατών;
Βασικό και άμεσο. Παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις το «Video Killed The Radio Star» των Buggles που κυκλοφόρησε στα τέλη της δεκαετίας του 70, δεν επαληθεύτηκε.
Και πολύ περισσότερο δεν επαληθεύτηκαν όσοι προέβλεπαν πως το internet θα «σκοτώσει το ραδιόφωνο. Ίσως να άλλαξε τον παραδοσιακό τρόπο ακρόασης, όμως σίγουρα το προώθησε, αφού χιλιάδες εφαρμογές, προσφέρουν πλέον τη δυνατότητα , όπου κι αν βρίσκεσαι να ακούς και να συμμετέχεις. Και το ραδιόφωνο παραμένει βασικό μέσο, γιατί ακριβώς είναι άμεσο. Τα αντανακλαστικά του είναι πιο γρήγορα, κι αυτό αποδεικνύεται καθημερινά, όταν έχουμε έκτακτα γεγονότα.
Η ΕΡΤ ΑΙΓΑΙΟΥ πως βρίσκεται κοντά στον ακροατή της , και εσύ ως συντονιστής του περιφερειακού ραδιοφώνου ποιες είναι οι προτεραιότητες που έχεις θέσει ;
Η ΕΡΤ ΑΙΓΑΙΟΥ, παρά τις ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό βρέθηκε και βρίσκεται κοντά όχι μόνο στους ακροατές του ΒΑ Αιγαίου, αλλά και κοντά στους πρόσφυγες, τους άστεγους και τους ακροατές της υπόλοιπης Ελλάδας και όχι μόνο. Διεθνοποίησε το προσφυγικό με εκπομπές σε εθνικό δίκτυο.
Τα δύο τελευταία χρόνια, η Λέσβος σημαδεύτηκε, λόγω του προσφυγικού, από τις παρουσίες προσωπικοτήτων και ο σταθμός Αιγαίου της ΕΡΤ κλήθηκε να ανταποκριθεί στις, υψηλών απαιτήσεων, ζωντανές μεταδόσεις, μέσα από πολύωρες εκπομπές και ανταποκρίσεις σε όλες τις δομές της ΕΡΤ. Στα δελτία ειδήσεων και τις ενημερωτικές εκπομπές της ΕΡΤ1 και ΕΡΤ3, μέσω της ΕΡΤ Αιγαίου στο Πρώτο Πρόγραμμα και τους περιφερειακούς σταθμούς, καθώς και στα πολυμέσα (www.ert.gr) και τα social media.
Η επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, που αποτέλεσε κορυφαίο γεγονός στην ιστορία του νησιού, καλύφθηκε από την ΕΡΤ με ιδιαίτερη επιτυχία, ζωντανά για έξι συνεχόμενες ώρες, τόσο τηλεοπτικά από την ΕΡΤ1, με συνεργείο εξωτερικών μεταδόσεων, όσο και μέσω της ΕΡΤ Αιγαίου σε όλα τα ραδιόφωνα της, καθώς και μέσω του διαδικτύου και των social media. Μεγάλη επιτυχία ήταν το γεγονός της μετάδοσης των κεντρικών δελτίων ειδήσεων της ΕΡΤ1, με τον Πάνο Χαρίτο, ζωντανά από το λιμάνι της Μυτιλήνης, όπου για τις ανάγκες των δελτίων εργάστηκαν με αυταπάρνηση όλοι οι εργαζόμενοι του σταθμού.
Με την ίδια επιτυχία κάλυψε τις αφίξεις του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Κι-μουν,  του Προέδρου του Αραβικού Κοινοβουλίου Ahmed Aljarwan, της Αν. Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ μαζί με τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα, του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, Πέδρο Αγκραμούντ, υπουργών διαφόρων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των ηθοποιών του Χόλυγουντ, Σούζαν Σάραντον και Αντζελίνας Τζολί, του εικαστικού καλλιτέχνη Αϊ Γουέι Γουέι, των πρωταγωνιστών του Game of Τhrones, καθώς και αρχηγών των ελληνικών κομμάτων, ενώ πολύ συχνές ήταν οι επισκέψεις, όχι μόνο του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννη Μουζάλα, αλλά και πολλών υπουργών της κυβέρνησης.
Συνεργασίες με διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα και ραδιόφωνα
Το 2016 ήταν χρονιά μεγάλων συνεργασιών για την ΕΡΤ Αιγαίου. Το δημόσιο ραδιόφωνο της Γερμανίας στην Κολωνία WDR μετέδωσε ζωντανά, 4ωρη εκπομπή, από το στούντιο της ΕΡΤ Αιγαίου, ενώ την ίδια μέρα και οι εκπομπές της ΕΡΤ Αιγαίου που μεταδόθηκαν πανελλαδικά ανέδειξαν αυτή τη συνεργασία.
Λίγες μέρες αργότερα ήρθε μια δεύτερη μεγάλη συνεργασία, της ΕΡΤ Αιγαίου με το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο BBC. Από το στούντιο της ΕΡΤ Αιγαίου σε σύνδεση με το BBC, ο κυβερνήτης του πλωτού σκάφους του λιμενικού που έχει σώσει χιλιάδες πρόσφυγες, Κυριάκος Παπαδόπουλος, για δύο ώρες μίλησε για την εμπειρία του.
Εξωτερικές μεταδόσεις
Η ΕΡΤ Αιγαίου, κάλυψε, σε πανελλαδικό δίκτυο με επιτυχία, δύο ακόμα εξωτερικές μεταδόσεις, από τον χώρο του Πανεπιστημίου Αιγαίου και από το Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης μια συναυλία όπου έπαιξαν μουσική προσφυγόπουλα και που μεταδόθηκε ζωντανά, από το Δεύτερο Πρόγραμμα και τους περιφερειακούς σταθμούς.
Μόνο το μήνα Απρίλιο, λόγω επίσκεψης Πάπα και των επαναπροωθήσεων προσφύγων και μεταναστών στην Τουρκία, για 20 ημέρες στάλθηκε από την ΕΡΤ στη Μυτιλήνη, μονάδα εξωτερικών ζωντανών μεταδόσεων. Επί 20ημερου, τουλάχιστον 7 φορές την ημέρα, γίνονταν ζωντανές μεταδόσεις από τη Λέσβο στα δελτία ειδήσεων και τις ενημερωτικές εκπομπές στην ΕΡΤ1 και ΕΡΤ3.
Συνεργασία με Πρώτο Πρόγραμμα
Με επιτυχία και σε μηνιαία βάση, κάθε Παρασκευή, η ΕΡΤ Αιγαίου παρήγαγε δίωρη εκπομπή σε πανελλαδική μετάδοση μέσω του Πρώτου Προγράμματος, ενώ συμμετείχε καθημερινά στην παραγωγή του περιφερειακού δελτίου .
Για τις ανάγκες του προσφυγικού και των επισκέψεων προσωπικοτήτων στη Λέσβο, υπήρχαν συχνές πολύωρες βάρδιες εργασίας, μερικές φορές σε 24ωρη βάση, κυρίως των δημοσιογράφων και τεχνικών.
H EΡΤ ΑΙΓΑΙΟΥ είναι ανοιχτή στην κοινωνία και δίνει πλέον χώρο στους ακροατές να κάνουν τη δική τους εκπομπή και τα μέχρι τώρα αποτελέσματα αυτού του ανοίγματος είναι πολύ θετικά κι ελπιδοφόρα.
Οι προτεραιότητες που είχα θέσει αναλαμβάνοντας προϊστάμενος της Υποδιεύθυνσης των Περιφερειακών  της ΕΡΤ συνοψίζονται 
1. Στη μετονομασία τους από ΕΡΑ σε ΕΡΤ, που διεύρυνε τους τομείς που δραστηριοποιούνται οι εργαζόμενοι. Δηλαδή όχι μόνο ραδιόφωνο αλλά και τηλεόραση και νέα μέσα.
2. Η διάδοση του σήματος της περιφέρειας σε όλη την επικράτεια -αποκέντρωση στην ενημέρωση, αποκέντρωση στον πολιτισμό, θέση που με ακρίβεια και περιεκτικά περιγράφεται και αποτυπώνεται στο ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό σποτ που δημιουργήσαμε με την επίσημη επαναλειτουργία των περιφερειακών:
ΕΡΤ ΔΙΚΤΥΟ – ΕΡΤ ΠΑΝΤΟΥ
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
19 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΕΚΠΕΜΠΟΥΝ ΔΙΚΤΥΏΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΔΙΔΟΥΝ Ο.ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΤΗΣ
ΕΡΤ ΔΙΚΤΥΟ ΕΡΤ ΠΑΝΤΟΥ.  https://www.youtube.com/watch?v=FoqSOejar_Y
3. Στην αποτύπωσή τους στο οργανόγραμμα και στη δημιουργία των απαραίτητων οργανικών θέσεων, ώστε να μπορούν  να ανταπεξέλθουν στις αυξημένες υποχρεώσεις τους.
Στους δύο πρώτους στόχους πήγαμε πολύ καλά, στο τρίτο που είναι πολύ σημαντικός στόχος, για την διασφάλιση της ύπαρξής τους, έχουμε ανησυχητική και αδικαιολόγητη καθυστέρηση.
Θέλω να πιστεύω πως τα δύο αυτά χρόνια τέθηκαν τα θεμέλια για να συνεχιστεί ολοένα αναβαθμιζόμενο το έργο των Περιφερειακών που σύμφωνα με την έρευνα της ALCO  που έγινε για λογαριασμό της ΕΡΤ, με αφορμή στον ένα χρόνο  επαναλειτουργίας της, οι πολίτες αξιολόγησαν σε ποσοστό 69% ως χρήσιμη (έναντι 18%) τη λειτουργία  των περιφερειακών ραδιοφωνικών σταθμών. Οι περιφερειακές ΕΡΤ χαίρουν σεβασμού και εκτίμησης στις τοπικές κοινωνίες,  (72% έναντι 18%) και η ακρόασή τους στην περιφέρεια είναι 34%, έναντι 30% της Θεσσαλονίκης και 26% της Αττικής. Επίσης στην έρευνα της ίδιας εταιρείας που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα και τα αποτελέσματα της ανακοινώθηκαν πριν ένα μήνα, στην ερώτηση: “ποιος καλύπτει περισσότερο θέματα από ολόκληρη την Ελλάδα” , το 41% απάντησε, η ΕΡΤ έναντι του 29% που συγκέντρωσαν οι ιδιωτικοί σταθμοί.
Σύντομα θα  κληθώ να υπηρετήσω την ΕΡΤ από άλλο μετερίζι, όπου και να είμαι όμως, δεν πρόκειται να εγκαταλείψω τη μεγάλη μου αγάπη τους 19 Περιφερειακούς της ΕΡΤ.
Κλείνοντας θέλω να σε ευχαριστήσω για τη δυνατότητα που μου πρόσφερες μέσω αυτής της συνέντευξης, να εκφράσω το σεβασμό την ευγνωμοσύνη μου προς τη συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων στους Περιφερειακούς, που με επαγγελματισμό και αυταπάρνηση πολλές φορές, κάλυψαν γεγονότα, αναπλήρωσαν κενά και απέδειξαν πως οι 19 Περιφερειακοί είναι ραχοκοκκαλιά της ΕΡΤ

Αναδημοσίευση από τα "ΠΟΛΙΤΙΚΑ" http://www.politikalesvos.gr/

Τρίτη 13 Ιουνίου 2017

Αντίο Κώστα

Η Ολύμπια αταραξία του μπροστά στον προσερχόμενο θάνατό του, είχε την αβάσταχτη ελαφρύτητα  μιας βαθειάς πνευματικότητας. Ο Κώστας ήταν εφήμερος και το ήξερε, ζούσε μ΄αυτή τη βιωματική γνώση κι ήταν σχεδόν πάντα χαμογελαστός, ανάλαφρος, ευγενής και διεισδυτικός, όπως ο άνεμος, εισχωρούσε παντού. Ήμουν τυχερός που τον γνώρισα, θα τον θυμάμαι πάντα με αγάπη, σεβασμό κι ευγνωμοσύνη.

Γιώργος Παπαζαχαρίου  

Κυριακή 11 Ιουνίου 2017

Επετειακές χαρμολύπες και η αναγκαιότητα της ατάραχης εγρήγορσης

Η χαρμολύπη, όπως και κάποιες άλλες λέξεις της Ελληνικής, (φιλότιμο, παλικάρι, μεράκι), δεν αποδίδεται μονολεκτικά σε καμία άλλη γλώσσα, είναι όμως μια πολύ συνηθισμένη συγκινησιακή κατάσταση, ιδιαίτερα για κείνους που μπορούν να διακρίνουν ότι δεν είναι όλα άσπρα - μαύρα κι ότι υπάρχουν άπειρες ενδιάμεσες αποχρώσεις, και πως ακόμη υπάρχουν κι άλλα χρώματα, και πως όπως το σκοτάδι κρύβεται και παραμονεύει, μέσα στο φως, έτσι και το φως επιστρέφει,αμέσως μετά την πλήρη επικράτηση του σκοταδιού.
Και στα γενέθλια μπορούμε να αισθανθούμε χαρμολύπη, και σε κάθε επέτειο.
Επέτειος του “Μαύρου στην ΕΡΤ”και της επαναλειτουργίας της, σήμερα. 11 Ιουνίου του 13, η τότε κυβέρνηση αποφάσισε να κλείσει την ΕΡΤ. Δυο χρόνια μετά στις 11 Ιουνίου του 15, η τωρινή κυβέρνηση, άνοιξε την ΕΡΤ.
Η 11η Ιουνίου λοιπόν για μας τους Ερτικούς είναι μια επέτειος διπλή.

Λυπήθηκα για το "Μαύρο", όμως η χαρά απ το φως  που ξεπρόβαλε στα μάτια των ανθρώπων που αντιστάθηκαν ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερη, από την όποια στιγμιαία απόγνωση. 
Χάρηκα με την επαναλειτουργία, όμως το σκοτάδι, παραφυλούσε για να γκριζάρει τα οράματά μας.
Η χαρά που μοιράστηκα με τους συναγωνιστές, συνάδελφους και αλληλέγγυους, μετριάστηκε από το σκοτάδι στα μάτια των ιδιοτελών των συμβιβασμένων και των μνησίκακων, που η παρουσία μας από μόνη τους ενοχοποιούσε, γιατί τους θύμιζε τη δική τους απουσία. Κι ακόμη περισσότερο λυπήθηκα για κάποιους από τους συναγωνιστές που, με την επαναλειτουργία ξαναθυμήθηκαν τις παλιές πρακτικές της χωριστικότητας  και διάλεξαν ένα χρώμα, μια απόχρωση... για να πολεμήσουν το ουράνιο τόξο, που με όλα τα χρώματα είχε προβάλει στον ορίζοντα, μετά την καταιγίδα της 11ης Ιουνίου.  Ούτε χαρά ούτε λύπη λοιπόν. Ούτε και χαρμολύπη βεβαίως. Ούτε κόκκινο ούτε ιώδες, Ούτε μαύρο ούτε άσπρο. Ο αγώνας δίνεται σε όλα τα χρώματα  ο αγώνας δεν έχει χρώματα. Υπήρχε προ του μαύρου, στη διάρκειά του και μετά από αυτό. Είναι συνεχής και καθημερινός και είναι αναγκαίο να είμαστε όλοι μαζί σε αυτόν.

Οι άνθρωποι της  ΕΡΤ, τουλάχιστον όσοι αισθάνονται «άνθρωποι της ΕΡΤ» και όχι απλώς εργαζόμενοι σε αυτήν, δεν ήταν άσχετοι με τους αγώνες.
ΟΙ αγώνες υπήρχαν καθημερινά και μάχες κερδίζονταν- και χάνονταν- σε όλα τα πεδία. Το μαύρο συγκέντρωσε δυνάμεις, βοήθησε στην εστίαση και ένωσε τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι της ΕΡΤ ανακάλυψαν ότι υπάρχουν πολλοί «άνθρωποι της ΕΡΤ» εκεί έξω, που η ζωή τους γκρίζαρε επίσης με το μαύρο.
Θυμός και λύπη για το μαύρο, χαρά και συγκίνηση για τη συνεργασία και την αλληλεγγύη. Η καθημερινότητα άλλαξε, ο αγώνας εντάθηκε και πέτυχε, γιατί ήρθε η επαναλειτουργία. Ή μήπως κερδήθηκαν απλώς κάποιες μάχες και κάποιες άλλες δίνονται ακόμα;
Γιώργος Παπαζαχαρίου.

Συνέντευξη του Νίκου Τσιμπίδα στον Χρήστο Αβραμίδη για τη σημερινή επέτειο.(στην εφημερίδα ΠΡΙΝ)

Πέρασαν δύο χρόνια από τη μέρα που άνοιξε ξανά η ΕΡΤ. Και τη δικαίωση ενός τιτάνιου αγώνα. Με τα δείγματα γραφής που έχουμε, η σημερινή ΕΡΤ αποτελεί αυτό για το οποίο παλέψατε?

Η ΕΡΤ της αυτοδιαχείρισης με την «θεσμική» ΕΡΤ είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα. Είναι απολύτως λογικό και πλέον μπορούμε να πούμε και αναμενόμενο. Είναι αναμενόμενο γιατί το να λειτουργήσει η ΕΡΤ βάσει ριζοσπαστικά διαφορετικών προτύπων θα χρειάζονταν πέρα από μια ισχυρή πολιτική βούληση και ένα συγκροτημένο σχέδιο μιας ομάδας ανθρώπων που θα αναλάμβαναν την ευθύνη και το κόστος να εκπονήσουν και να υλοποιήσουν ένα τέτοιο πρόγραμμα μιας διαφορετικής διάρθρωσης και λειτουργίας της δημόσια Ραδιοτηλεόρασης.
Για πολλούς αλλά πολύ απτούς και απλούς λόγους (που δυστυχώς δεν έχουμε τον χώρο να αναλύσουμε εδώ) κάτι τέτοιο δεν κατέστει δυνατό.
Συνεχίζω να πιστεύω ακράδαντα πως η πρόταση που κατατέθηκε των χειμώνα του 2015 (ΕΔΩ)  αποτελεί μια βάση πάνω στην οποία θα μπορούσαν να χτιστούν τα θεμέλια μιας ΕΡΤ πιο ανοιχτής, ποιο διαδραστικής αλλά και σύγχρονης και καινοτόμου. Απέχουμε από αυτό το σημείο αν και την διετία αυτή έγιναν ουσιαστικές, αν και αποσπασματικές προσπάθειες, να υπάρξει μια πορεία προς την κατεύθυνση που προανέφερα.
Μια τέτοια πάντως προσπάθεια για να καταφέρει να κάνει πραγματικές τομές θα πρέπει να έρθει από τους ίδιους τους εργαζόμενους με κύριο πυρήνα όσους πίστεψαν σε μια διαφορετική διαδρομή. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να επανακτηθεί η συλλογικότητα και η συμμετοχή και να βρούμε εκείνα που μας ενώνουν και μας εμπνέουν. Η καθημερινότητα της δουλειάς μας, όσο τετριμμένη κι αν φαίνεται προσφέρει πολλές τέτοιες ευκαιρίες, παρολαυτα δεν είναι καθόλου εύκολο να επαναδραστηριοποιηθούν οι άνθρωποι που έδωσαν έναν τεράστιο αγώνα με μεγάλο κόστος, είτε όσοι δεν συμμετείχαν αλλά ήθελαν (και θέλουν ακόμα) μια διαφορετική προοπτική και είναι απογοητευμένοι (δικαίως ή αδίκως) που αυτή η προοπτική δεν έχει πάρει ακόμα σάρκα και οστά.

Πριν από μερικές εβδομάδες είδε το φως της δημοσιότητας η καθαίρεσή σας μετά από απόφαση του Λάμπη Ταγματάρχη. Ακούστηκε ότι πρόκειται για μια πολιτική επιλογή "τιμωρίας" λόγω του ότι δεν εφαρμόσατε την αξιολόγηση και του ότι καταθέσατε στο δικαστήριο υπέρ των αγωνιστών του Ρουβίκωνα, που η ΕΡΤ ΑΕ ήθελε να καταδικαστούν για παρέμβαση στην τηλεόραση. 
Τι συνέβη τελικά?

Η αντίθεση μου με τον τρόπο που διεξήχθη η «αξιολόγηση» στην ΕΡΤ (και επίτηδες βάζω την λέξη σε εισαγωγικά) ήταν γνωστή στην διοίκηση και προφορικώς και γραπτώς. Θεωρώ πως πρόκειται για μια ξεκάθαρα στρεβλή διαδικασία που θέτει τις λάθος ερωτήσεις και αναπόφευκτα θα λάβει της λάθος απαντήσεις. Το αποτέλεσμα θα είναι κακό τόσο για την ΕΡΤ, όσο και για τους εργαζόμενους της αλλά και την κοινωνία.
Για να μην παρεξηγηθώ, η αξιολόγηση, εξέταση και επανεξέταση, πρακτικών στρατηγικών, στόχων κλπ είναι αναγκαία και απαραίτητη ειδικά για έναν οργανισμό με ταυτόχρονη πανελλαδική και παγκόσμια πολυσχιδή παρουσία σε τομείς που κανείς άλλος στην Ελλάδα δεν έχει και ούτε είναι σε θέση (ή έχει καν την πρόθεση) να έχει. Πρέπει να μπορούμε να εξετάζουμε τι αποδίδει και τι όχι, τι πάει καλά και τι όχι και ποιος ο λόγος για την επιτυχία ή την αποτυχία. Για να γίνουν αυτά θα πρέπει να έχει προηγηθεί μια διαδικασία (κατά βάση εσωτερική) που να έχει θέσει το πλαίσιο, τα στανταρ και της παραμέτρους που θα οδηγήσουν στη μέτρηση του αποτελέσματος. Δεν γίνεται να ασχολούμαστε τόσο καιρό με τα κεραμίδια όταν θα έπρεπε ακόμα να θεμελειώνουμε.
Σε ότι αφορά το δικαστήριο στο οποίο αναφέρεσαι να διευκρινίσω ότι δεν έχω καταθέσει (μιας και έχει αναβληθεί επανειλημμένως) αλλά έχω κληθεί ως μάρτυρας για την υπόθεση της παρέμβασης μελών του Ρουβίκωνα στην ΕΡΤ. Πιστεύω πως η ΕΡΤ θέλει οι εργαζόμενοι της και μάλιστα οι δημοσιογράφοι/ρεπόρτερ να υπηρετούν την αλήθεια, γιατί αυτή και μόνο αυτή προτίθεμαι να καταθέσω όταν κληθώ από το δικαστήριο.
Στα 2 χρόνια που βρέθηκα από θέση ευθύνης στην Ελληνική Ραδιοφωνία (στο ενημερωτικό) κομμάτι, προσπάθησα, μαζί με την συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων, να ξαναστήσουμε μια ρημαγμένη δομή, παρατημένη, παρωχημένη, με εξαιρετικά περιορισμένο εύρος κοινωνικού και δημοσιογραφικού «βλέμματος», που αρκούταν στα λίγα, ευγνωμονούσα σχεδόν για την περιορισμένη απήχηση της. Είχαμε να κάνουμε τόσα πολλά κι ακόμα περισσότερα, δεν τα κάναμε όλα σωστά, αλήθεια είναι, παλέψαμε με τις ελλείψεις μας (προσωπικές και αντικειμενικές) και θεωρώ πως (ξανα)φτιάξαμε ένα ραδιοφωνικό ενημερωτικό τομέα τελείως διαφορετικό από τα άγονα και αδιάφορα χρόνια της Δ.Τ/ΝΕΡΙΤ. Δεν θα ευλογήσω ποτέ τα γένια μας, δεν θα πώς ότι φτάσαμε εκεί που θέλαμε αλλά ανοίξαμε δρόμους και βάλαμε λιθαράκια για να χτιστεί κάτι ακόμα καλύτερο. «Κοιτάξαμε» εκεί που δεν «κοιτάει» σχεδόν κανείς, μιλήσαμε για πράγματα που περνάνε κάτω από τα ραντάρ των συστημικών ΜΜΕ και προσπαθήσαμε να εκπαιδεύσουμε τους εαυτούς μας να κάνουμε τις ειδήσεις έστω και λίγο διαφορετικά.
Όλα αυτά θεωρώ ότι ήταν μικρές νίκες κι αν δεν έχεις τέτοιες ποτέ δεν θα φτάσεις στην μεγάλη που μπορεί να έχεις οραματιστεί.
Ελπίζω η Ελληνική ραδιοφωνία να συνεχίσει σε ένα δρόμο που θα την φέρνει σε προνομιακή θέση να αφουγκράζεται τον παλμό των ακροατών της και της κοινωνίας ευρύτερα. Μόνο έτσι θα μπορεί να ισχυρίζεται ότι εκπληρώνει τον ρόλο της.