Η Ολύμπια αταραξία του μπροστά στον προσερχόμενο θάνατό του, είχε την αβάσταχτη ελαφρύτητα μιας βαθειάς πνευματικότητας. Ο Κώστας ήταν εφήμερος και το ήξερε, ζούσε μ΄αυτή τη βιωματική γνώση κι ήταν σχεδόν πάντα χαμογελαστός, ανάλαφρος, ευγενής και διεισδυτικός, όπως ο άνεμος, εισχωρούσε παντού. Ήμουν τυχερός που τον γνώρισα, θα τον θυμάμαι πάντα με αγάπη, σεβασμό κι ευγνωμοσύνη.Γιώργος Παπαζαχαρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου