Ολόκληρη η εικόνα...χωρίς διαφημίσεις

 Τα όσα συμβαίνουν στην ΕΡΤ, το τελευταίο 20ημερο δεν αφήνουν κανένα περιθώριο σε όλους εμάς που εργαζόμαστε στη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση να πούμε δεν το μάθαμε, δεν το είδαμε, δεν το καταλάβαμε. Η ΕΡΤ που όλοι γνωρίσαμε, ζήσαμε, αγαπήσαμε και ενίοτε... πολεμήσαμε, με καλές προθέσεις δε λέω, προβάλλει τα τελευταία επεισόδια της...αυτοβιογραφίας της. Δυστυχώς η ελληνική κοινωνία θα μάθει και πάλι την είδηση: Η ΕΡΤ που ήξερες, που πλήρωνες και αναθεμάτιζες και την ώρα που το κράτος σε ανάγκαζε να το κάνεις δεν υπάρχει. Όχι, όχι μην ανησυχείτε δεν θα σταματήσει να εκπέμπει. Δεν θα χαθούν από την οθόνη οι πράγματι αξιόλογες ιστορικές σειρές (ο Πύργος του Ντάουντον, το «Borgen», οι Επάνω και οι Κάτω, κτ.λ). Οι δημοσιογράφοι της... ξεπουλιούνται και οι ειδήσεις της απλά ιδιωτικοποιούνται!!! Ε και αν είναι για καλό; θα μου πείτε οι πιο ευγενικοί γιατί σίγουρα μπορείτε να σκεφτείτε και χειρότερα, ειδικά για τους "κρατικοδίαιτους" δημοσιογράφους της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης.
Δυστυχώς οι οιωνοί είναι κάκιστοι.
Για πρώτη φορά αν δεν κάνω λάθος έσπασε η απεργία των δημοσιογράφων στην ΕΡΤ. Κάποιοι πιστεύουν ότι υπήρξε και απεργοσπαστικός μηχανισμός. Όλο και περισσότεροι συνάδελφοι καταχεριάζουν σε κάθε ευκαιρία τα "κακά" Σωματεία μας. Για περίπου 15 ημέρες έγινε ένας απεργιακός αγώνας που λίγοι εκτός ΕΡΤ τον πήραν χαμπάρι, λίγοι εντός ΕΡΤ τον κατάλαβαν, πολύ λίγο τα Σωματεία μας φρόντισαν να του δώσουν το πραγματικό περιεχόμενο και ακόμη λιγότεροι τον πίστεψαν. Σε τι συμφωνούμε όλοι όμως σχεδόν; Ότι τα Σωματεία των δημοσιογράφων είναι προβληματικής και ελλειμματικής λειτουργίας. Ότι είναι κατώτερα των περιστάσεων, ότι υποκύπτουν σε σκοπιμότητες, ότι ασκούν επαναστατική γυμναστική ενόψει των εκλογών για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. Ε αν αυτό είναι το μόνο πρόβλημα εύκολα λύνεται. Πάμε όλοι μαζί να καταθέσουμε τις ταυτότητες!!!
Δυστυχώς δεν θέλουμε να δούμε ολόκληρη την εικόνα. Πεταχτά διαβάζουμε κάποιους τίτλους. Ας κάνουμε μία προσπάθεια όμως και αν τρομάξουμε ή ξεβολευτούμε δεν θα πάθουμε και τίποτε με ένα βράδυ ξαγρύπνιας. Κοιμόμαστε αύριο.

Είναι αλήθεια ότι οι περισσότεροι είχαμε ζητήσει οι όποιες απεργίες του κλάδου, στο πλαίσιο μιας γενικής απεργίας, να γίνονται μία ημέρα πριν, προκειμένου να δίνεται η δυνατότητα κάλυψης των συλλαλητηρίων; 
Η απευθείας μετάδοση της σημαντικής πράγματι επίσκεψης Ολάντ υπηρετούσε την ενημέρωση του πολίτη και τη διεθνή εικόνα της χώρας ή πρωτίστως τις επικοινωνιακές ανάγκες της όποιας κυβέρνησης;
Η συνεχής επανάληψη καρέ - καρέ της άφιξης του Γάλλου προέδρου, της μετάβασης στο Μαξίμου, του περιπάτου με τον Αντώνη Σαμαρά έως το Προεδρικό Μέγαρο, της συνάντησης με τον Κάρολο Παπούλια ήταν δείγμα της "έγκυρης και έγκαιρης" ενημέρωσης; Ή μήπως έγινε αναγκαστικά για να καλύψει το κενό της δημοσιογραφικής πληροφορίας;
Οι... επώνυμες εταιρείες παραγωγής που έχουν ήδη πατήσει το πόδι τους στην ΕΡΤ και πιο συγκεκριμένα στον αμιγώς ενημερωτικό τομέα θα φτάσουν να κάνουν ακόμη και δελτία ειδήσεων;
Το "φάντασμα" της τροπολογίας για τους συμβασιούχους θα εντοπιστεί; Επιστρέφουν οι συνάδελφοι ΣΟΧ, έστω με μπλοκάκια; Ποιοί και πότε; Έφτασε τελικά η περίφημη ρύθμιση στο Γενικό Λογιστήριο, την επέστρεψαν στον αρχικό παραλήπτη ή έχει πάρει την οριστική έγκριση; Ο χρόνος έναρξης των συμβάεων έργου είναι 10 μέρες, 15, 45, 65;;;; Έχει ανάγκη η ΕΡΤ συμβασιούχους; Και αλήθεια πως θα καλυφθούν οι αποδοχές τους όταν στο τελευταίο Διοικητικό Συμβούλιο αποφασίστηκε ότι ο προϋπολογισμός της ΕΡΤ το 2013 θα κυμανθεί στο 70% του προϋπολογισμού του 2012; Μήπως ένα μέρος τουλάχιστον αυτού του κόστους καλύψουν οι εταιρείες παραγωγής;
Η Κοινή Υπουργική Απόφαση που καθορίζει τα μισθολογικά των δημοσιογράφων στα Δημόσια Μέσα, προσχέδιο της οποίας δημοσιοποιήθηκε, έχει καμία σχέση με τη "φιλοσοφία" της πράξης νομοθετικού περιεχομένου (εξαίρεσης από το ενιαίο μισθολόγιο) την οποία πετύχαμε πέρυσι;
Είναι αλήθεια ότι στο Α Πρόγραμμα της ΕΡΑ "κόβονται" όλες οι εκπομπές της απογευματινής ζώνης, λόγω ελλείψεων σε τεχνικό προσωπικό (ηχολήπτες); Και το ενημερωτικό ραδιόφωνο θα δικτυώνεται με τα υπόλοιπα μουσικά προγράμματα, τουλάχιστον μέχρι νεωτέρας; Μήπως μία καλή λύση και σε αυτή την περίπτωση θα ήταν ραδιοφωνικοί παραγωγοί εκτός ΕΡΤ που θα φέρουν και χορηγούς;
Όλη αυτή η διευρυμένη "αξιοποίηση" συναδέλφων, κυρίως μπροστά από τις τηλεοπτικές κάμερες είναι αποτέλεσμα μόνο των αναγκών (λόγω των κενών που δημιούργησαν οι συμβασιούχοι), αποδοχής των ικανοτήτων τους και της δουλειάς τους ή μήπως και μία προσπάθεια "προσωρινών συμμαχιών";
Οι δεκάδες σύμβουλοι και ειδικοί σύμβουλοι θα αναλάβουν έργο σε ένα νέο πρόγραμμα; Περιμένουν κάτι για να γίνει αυτό;

Ίσως όλα αυτά τα ερωτήματα και οι ανησυχίες να είναι αίολα. Πράγματι το εύχομαι. Μπορεί να είναι ένας συμπιεσμένος φόβος. Ένα θρίλερ που σφηνώθηκε στη φαντασία μου (μας). Μακάρι. Αλλά αν και στο ελάχιστο έχει πιθανότητες να το ζήσουμε, τουλάχιστον ας είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας και την ελληνική κοινωνία. Η ιστορία της ΕΡΤ δεν μας συγχωρεί... Για θυμηθείτε...

 Από το 1964 με διοικητή του ΕΙΡ τον Σάκη Πεπονή έως το 1989 έτος εμφάνισης της ιδιωτικής τηλεόρασης και των αντίστοιχων ραδιοφωνικών σταθμών, η ΕΡΤ ήταν ένα σύμπαν από μόνη της Βασικοί ραδιοσταθμοί το Πρώτο... πρόγραμμα με το ειδησεογραφικό και ενημερωτικό βάρος. Η Μαρία Ρεζάν. Το Δεύτερο πρόγραμμα με ψυχαγωγικό προσανατολισμό. Το Τρίτο πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι. Και στην μικρή οθόνη η ΕΤ1, η χουντική ΥΕΝΕΔ, η ΝΕΤ, και μαζί η βορειοελλαδίτισσα ΕΤ3. Από το 1966 στα κεντρικά δελτία ειδήσεων ο Φρ. Γερμανός, ο Αποστολόπουλος, ο Κάρτερ, ο Μοσχοβίτης, η Δεμίρη. Από την πρώτη τηλεοπτική παρουσιάστρια ειδήσεων την Ελένη Κυπραίου μέχρι τη Ν. Αγάθου τη Γκέλλυ Σακάκκου. Σε εξωτερικές ανταποκρίσεις ο Τσιριγωτάκης στο Λονδίνο η Ήρα Φελουκατζή στο Παρίσι, ο Δράτος στις Βρυξέλλες. Στα αθλητικά ο Διακογιάννης, ο Μαυρομάτης...
Και σήμερα η ΕΡΤ συνεχίζει την ιστορία της. Παρά τους χλευασμούς, τα σκάνδαλα, την απαξίωση και τη στρεβλή εικόνα που κάποιοι τεχνηέντως φρόντισαν να καλλιεργήσουν για τους ακροβοπληρωμένους κρατικούς υπαλλήλους της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης έχει δημοσιογράφους με αξιοπρέπεια, με μεράκι, με φαντασία, με ήθος. Και όλοι μας, μέσα στη γκρίνια, το θυμό και τη βολή μας ενίοτε, είμαστε περήφανοι που περνάμε την πόρτα του Ραδιομεγάρου. Η ΕΡΤ και η ιστορία της ανήκουν μόνο στον έλληνα πολίτη. Κάνω λάθος;;;

Αναστασία Ζήγου, δημοσιογράφος Α πρόγραμμα ΕΡΑ