Επικαλείται προνόμια (!) κατά των καθαριστριών ο κ. Στουρνάρας

Επιμένει ο κ. Στουρνάρας ότι, αν και ηττήθηκε ως διάδικος, δεν έχει την υποχρέωση να συμμορφωθεί στην ήδη τελεσίδικη και με ισχύ δεδικασμένου απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία διατάχθηκε να επαναπροσλάβει τις απολυμένες καθαρίστριες.

Επιμένει, γιατί -όπως ισχυρίζεται- ένας νόμος του έτους 1951 (άρ. 19 Ν. 1715/1951) τού επιτρέπει να μη συμμορφώνεται στη δικαστική απόφαση. Η διάταξη όμως που επικαλείται, είναι ανίσχυρη ως αντισυνταγματική, γιατί καθιερώνει προνόμιο υπέρ του Δημοσίου το οποίο δεν λειτουργεί αμφίπλευρα, δηλαδή και υπέρ των καθαριστριών αντιδίκων του, στη μεταξύ τους δίκη.

Για την ακρίβεια, η διάταξη του μακρινού έτους 1951 έδινε στον υπ. Οικονομικών, στο Ταμείου Εθνικού Στόλου (!), στο Ταμείο Εθνικής Αμύνης (!) και στο παλαιό Εκκλησιαστικό Ταμείο (!) και μόνο σε αυτούς και όχι στους ιδιώτες-αντιδίκους τους, όπως οι καθαρίστριες στην περίπτωσή μας, το δικαίωμα να «παγώνουν», να αναστέλλουν, την εκτελεστότητα τελεσίδικων αποφάσεων σε βάρος τους, κάνοντας μια απλή αίτηση αναίρεσης, χωρίς όμως να ισχύει το αντίστροφο, να μπορούν δηλαδή οι ιδιώτες αντίδικοι του Υπ.Οικ., κάνοντας μια απλή αίτηση αναίρεσης, να εμποδίζουν την εκτέλεση τελεσίδικης απόφασης σε βάρος τους, στην περίπτωση ήττας τους.

Η προνομιακή αυτή μεταχείριση του Δημοσίου, σε σχέση με τους ιδιώτες-αντιδίκους του, ενώ γινόταν ανεκτή από την έννομη τάξη του έτους 1951, όπως ήταν ανεκτές τότε η διάκριση των πολιτών με βάση το φρόνημά τους και η επιβολή και η εκτέλεση θανατικών ποινών, αποδοκιμάζεται ρητά από το Σύνταγμά μας και από τις αρχές της ισότητας ενώπιον του νόμου και της παροχής έννομης προστασίας υπό καθεστώς ισότητας.

Νόμοι, όπως αυτός που επικαλείται ο υπουργός Οικονομικών, παραβιάζουν την ισότητα των όπλων στις δίκες, επιβάλλουν μονομερώς προνόμια, διακρίσεις και κατά παρέκκλιση δικαιώματα, υπέρ του κατά τεκμήριο ισχυρότερου από κάθε άποψη Δημοσίου, και έτσι προσκρούουν στις θεμελιώδεις αρχές της δίκαιης δίκης που ισχύουν στη χώρα μας από το 1974 και για τον λόγο αυτό είναι νόμοι ανίσχυροι και ανεφάρμοστοι.

Παρά τη νομιμοφάνεια των επιχειρημάτων, παραμένει στο ακέραιο η υποχρέωση του ηττημένου διαδίκου και στους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, κ. Στουρνάρα, να συμμορφωθεί άμεσα με την τελεσίδικη καταψηφιστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας, όπως παραμένει στο ακέραιο η αυτονόητη ποινική του ευθύνη όσο αρνείται να συμμορφωθεί.
                           
     ( 2/6/2014, Εφ. Συντακτών )

                                                                                             Νίκος Μαβίδης-Δικηγόρος