Το χρέος μας εφτά μήνες μετά. Του Γιώργου Γιουκάκη

Το χρέος μας εφτά μήνες μετά

Είναι ξεκάθαρο σε όλους μας πως η ΕΡΤ «έκλεισε» με μια κεντρική κυβερνητική πολιτική απόφαση. Ο δρόμος για να ανατραπεί αυτή η απόφαση και να ξανανοίξει η ΕΡΤ περνά μόνο μέσα από μια κεντρική πολιτική ανατροπή.

1148_10201445263239386_2055546888_n.jpg

Συμπληρώσαμε εφτά μήνες στον αγώνα και συνεχίζουμε. Συνεχίζουμε όχι γιατί δεν έχουμε με κάτι άλλο να ασχοληθούμε, αλλά γιατί ένας αγώνας συνεχίζεται, εντείνεται, υποχωρεί ενδεχομένως πρόσκαιρα από τις περιστάσεις, αλλά η ολοκλήρωσή του επέρχεται μόνο με την δικαίωσή του

Ποια είναι λοιπόν η Δικαίωση του Αγώνα των εργαζόμενων της ΕΡΤ, ποιος είναι με άλλα λόγια ο ΣΤΟΧΟΣ, που στις κατ΄ ιδίαν συνομιλίες μας αρκετοί από εμάς αναζητούμε ;Ο Στόχος παραμένει τόσο καθαρός, όσο κρυστάλινος και πεντακάθαρος είναι και ο 7μηνος αγώνας μας: Να ανατραπεί η κυβερνητική απόφαση της 11ης επιχειρήθηκε ανεπιτυχώς να κλείσει η ΕΡΤ. Που σημαίνει, να ξανανοίξει η ΕΡΤ. Προφανώς ΟΧΙ όπως ακριβώς ήταν στις 10 Ιουνίου. Γιατί, απλά, έχει μεσολαβήσει ο 7μηνος αγώνας μας, γιατί από όλους μας όλη αυτή την περίοδο δημιουργήθηκε ένα τεράστιο κεκτημένο, γιατί όλοι (ο καθένας στον τομέα του) δώσαμε δείγματα γραφής με την δουλειά μας για το πώς εννοούμε την πραγματική δημόσια ραδιοτηλεόραση.

Δείξαμε και συνεχίζουμε να δείχνουμε τι σημαίνει ΕΡΤ ανοιχτή στην κοινωνία, ποιος είναι ο ρόλος και η αποστολή Ιουνίου, με την οποία της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης – σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας της (ενημερωτικό, πολιτιστικό, κοινωνικό). Αυτό το κεκτημένο δεν μπορούμε να το εκχωρήσουμε σε κανέναν μελλοντικό «ιδιοκτήτη», αρμόδιο, «κλειδούχο», αναμορφωτή της ΕΡΤ.

Το μοναδικό στην παγκόσμια ιστορία «πείραμα αυτοοργάνωσης» ενός δημόσιου Μέσου, όπως έχει καταγραφεί εδώ και 7 μήνες προκαλώντας το διεθνές επιστημονικό ενδιαφέρον (περισσότερες από 10 επιστημονικές εργασίες έχουνε ξεκινήσει σε ξένα πανεπιστήμια για την ΕΡΤ), αυτό που ο καθηγητής Γ. Πλειός ονόμασε «Η Άνοιξη της ΕΡΤ», είναι μέχρι στιγμής η μεγάλη μας νίκη. Αποτελεί αυτό που εγώ χαρακτηρίζω κεκτημένο, το οποίο προφανώς και δεσμεύει πλέον όλους εμάς στη συνέχιση και στην ενδυνάμωση του αγώνα μας. Ταυτόχρονα θα πρέπει να δεσμεύσει και όλους όσοι μελετούν, αναλύουν και σχεδιάζουν την επόμενη μέρα της ΕΡΤ.

Είναι νομίζω ξεκάθαρο σε όλους μας πως η ΕΡΤ «έκλεισε» με μια κεντρική κυβερνητική πολιτική απόφαση. Ο δρόμος για να ανατραπεί αυτή η απόφαση και να ξανανοίξει η ΕΡΤ περνά μόνο μέσα από μια κεντρική πολιτική ανατροπή.

Το πολύ σε 3-3,5 μήνες θα βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο. Ακόμη κι αν δεχθούμεπως θα γίνουν μόνο ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές εκλογές (προσωπικά δεν το πιστεύω και θεωρώ ότι οι εθνικές δεν μπορεί να γίνουν μετά τις ευρωεκλογές) η προεκλογική περίοδος θα είναι περισσότερο δυναμική από ποτέ και οι πολιτικές συνθήκες εξαιρετικά ενδιαφέρουσες.
Μετά από 7 μήνες επίπονης δουλειάς και αγώνα, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να δυναμώσουμε όσο περισσότερο μπορούμε τη θέση μας, ώστε να είμαστε μετά από 3 μήνες ένα από τα κεντρικά ζητήματα –«μετερίζια» της προεκλογικής περιόδου.
• Σε τοπικό (δημοτικές, περιφερειακές εκλογές) επίπεδο, με τις περιφερειακές ΕΡΑ.
• Σε ευρωπαϊκό (ευρωεκλογές – ευρωομάδες κομμάτων) επίπεδο, με τις σχέσεις που έχουμε αναπτύξει στο διεθνή ευρωπαϊκό στίβο όλη αυτή την περίοδο – και δεν είναι λίγες.
• Σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, οφείλουμε να αναδείξουμε και πάλι την υπόθεση της ΕΡΤ σε μείζον πολιτικό και κοινωνικό ζήτημα με την αναθέρμανση του αγώνα μας και την δυναμική παρουσία μας στο κοινωνικό μέτωπο.
Στο χέρι μας (στο μικρόφωνο, στην κάμερα, στον φακό, στο πληκτρολόγιό μας) είναι να ξαναφέρουμε στο προσκήνιο το θέμα της ΕΡΤ, να ξεφύγουμε από το «καβούκι» στο οποίο δείχνει να μας κλείνει τελευταία η εσωστρέφεια και η ατέλειωτη ομφαλοσκόπηση. Ο εχθρός μας βρίσκεται εκεί ΕΞΩ, αντίπαλός μας είναι η κυβέρνηση, οι αποφάσεις της, οι υπουργοί της, ο Γκ. Μάναλης κι ο Π. Καψής, τα δημιουργήματά τους (ΔΤ και ΝΕΡΙΤ) με τα οποία προσπαθούν να παγιώσουν εκείνο που ξεκίνησαν στις 11 Ιουνίου. Η προσπάθεια των «πρόθυμων» υποτακτικών εποχικών πρώην συναδέλφων μας, μέχρι στιγμής ανταμείβεται από τη χλεύη ή έστω τα γέλια της κοινωνίας. Ας τους την τερματίσουμε οριστικά.
Ο αγώνας μας εδώ και 7 μήνες δίνεται από όλους μαζί κι από την ταπεινότητα του καθενός και της καθεμιάς ξεχωριστά, παρά τις δυσκολίες, τις ανησυχίες, την οικονομική ασφυξία (πλέον) πολλών. Όλο αυτό τον καιρό κανείς δεν υπήρξε περισσότερο ή λιγότερο αγωνιστής από κανέναν. Κανείς δεν βρέθηκε ψηλότερα ή χαμηλότερα στο βάθρο της δουλειάς ή στο μετερίζι του αγώνα.
Η συλλογικότητα των ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ της ΕΡΤ έγραψε αυτή την 7μηνη ιστορία.
Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ συλλογικά, ενωτικά, με την αυτοοργάνωσή μας, με την κοινωνία αλληλέγγυα στο πλευρό μας, θα ολοκληρώσουμε την πιο λαμπρή συγγραφή που μας έλαχε. Αυτό είναι το χρέος στους εαυτούς μας, στα παιδιά μας.