Ο ΚΛΟΙΟΣ ΣΦΙΓΓΕΙ, ΤΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΣΤΕΝΕΥΟΥΝ ΑΣΦΥΚΤΙΚΑ, ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙ, ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ. ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΕ.
Αν όχι τώρα, πότε; ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΣΤΗΝ ΕΡΤ
Το παρόν κείμενο αποτελεί μια προσπάθεια συμβολής στην αδιαμφισβήτητη αναγκαιότητα να ιδρυθεί μια μαζική, ενωτική και αγωνιστική συνδικαλιστική παράταξη στο χώρο της ΕΡΤ. Συντάχθηκε από ομάδα εργαζομένων και είναι αυτονόητο ότι η συνεισφορά άλλων εργαζομένων, που συμφωνούν με το πνεύμα του κειμένου, με παρατηρήσεις, προσθήκες, τροποποιήσεις ή και διορθώσεις, είναι ευπρόσδεκτες. Στόχος μας είναι, μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα διαβούλευσης επί του κειμένου, να διοργανωθεί ιδρυτική συγκέντρωση της συνδικαλιστικής παράταξης.
ΓΙΑΤΙ ΝΕΑ ΠΑΡΑΤΑΞΗ;
Η ιστορία του συνδικαλισμού στην ΕΡΤ αποτελεί καθρέφτη της καταστροφικής πορείας που ακολούθησε η χώρα, ιδιαίτερα από την τελευταία δεκαετία του περασμένου αιώνα και μετά, όταν ξεκίνησε η μεγάλη επίθεση της πολιτικής του νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη. Το σχέδιο της εξαφάνισης όλων των στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων που είχαν κατακτηθεί με αγώνες και αίμα μέσα στον 20ο αιώνα απαιτούσε συμμάχους μέσα από τους κόλπους των εργαζομένων. Ως μέθοδος χρησιμοποιήθηκε η εξαγορά συνδικαλιστών και η απάτη της «συνδιοίκησης». Τα αποτελέσματα ήταν θλιβερά, τόσο για γενικότερους θεσμούς του συνδικαλισμού, όπως συνέβη στην ΓΣΕΕ, όσο και στην ΕΡΤ, με αποκορύφωμα την εποχή της προηγούμενης αποπεμφθείσας ηγεσίας της ΠΟΣΠΕΡΤ, όταν ο «συνδικαλισμός» μοίραζε θέσεις προϊσταμένων, υπερωρίες, εκτός έδρας, μετακινήσεις, αλλαγές ειδικοτήτων και συνδικαλιστικά διευθυντικά επιδόματα σε όσους υποτάσσονταν, με τις ευλογίες της τότε διοίκησης της ΕΡΤ. Οι ευθύνες μεγάλου μέρους των εργαζομένων που ανεχτήκαμε τις μεθόδους αυτές για μεγάλο διάστημα, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε πού θα οδηγούσαν, είναι δεδομένες. Αξίζει, όμως, να θυμηθούμε ότι τότε, σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο, ξεπήδησαν παρατάξεις που αντέδρασαν και κατόρθωσαν να ανατρέψουν την τότε συνδικαλιστική ηγεσία. Ήταν μια σημαντική εξυγιαντική προσπάθεια και μια ιστορική συνδικαλιστική νίκη που δυστυχώς δεν είχε την ανάλογη συνέχεια. Οι παρατάξεις αυτές έσβησαν, γιατί αντί να στηριχτούν στους εργαζόμενους, κάποιοι εκ των ηγετών τους έψαχναν με αγωνία να κατακτήσουν την αναγνώριση και την υποστήριξη από αυτούς που θεωρούσαν παντοδύναμους, τους ηγέτες των κλαδικών κομματικών οργανώσεων, κυρίως της ΠΑΣΚΕ, από αυτούς δηλαδή που είχαν δημιουργήσει το πρόβλημα του ατελείωτου πελατειακού συστήματος. Σιγά - σιγά, οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, κατάλαβαν ότι δεν είχαν ενεργό ρόλο και απομακρύνθηκαν από τις παρατάξεις αυτές που έσβησαν γρήγορα. Σήμερα, που έχει συντελεστεί μια τεράστια καταστροφή στη χώρα και στην ΕΡΤ, δεν υπάρχει καμία παράταξη που να μπορεί να ισχυριστεί ότι εκπροσωπεί έστω και μικρή μερίδα εργαζομένων. Αντίθετα, υπάρχουν πολυάριθμες σοβαρές κινήσεις μεμονωμένων εργαζομένων ή και ομάδων εργαζομένων που παλεύουν να διασώσουν την αξιοπρέπειά μας αλλά και το δημόσιο ρόλο της ΕΡΤ.
Είναι καιρός να αντιληφθούμε, ότι σε μια τόσο δύσκολη περίοδο, καμία αποσπασματική προσπάθεια δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική. Όλοι όσοι, απ’ όλους τους κλάδους και ειδικότητες, θέλουμε να σώσουμε την αξιοπρέπειά μας, τη δουλειά μας αλλά και την ίδια τη δημόσια ραδιοτηλεόραση, θα πρέπει να διδαχτούμε από το κακό παρελθόν αποφεύγοντας τα εγκληματικά σφάλματα και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας προς την κατεύθυνση αυτή. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει! Αυτή είναι η μεγάλη αναγκαιότητα της δημιουργίας μιας νέας συνδικαλιστικής παράταξης.
Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΡΤ …
Η ΕΡΤ δεν είναι ο οποιοσδήποτε εργοδότης. Είναι η δημόσια ραδιοτηλεόραση και πρέπει να υπηρετεί τον πολίτη που την χρηματοδοτεί. Από την άποψη αυτή, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι οι διάφορες διοικήσεις κατορθώνουν να την απαξιώνουν μετατρέποντάς την σε φερέφωνο της κάθε κυβέρνησης, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να έχουμε πάντα στο νου μας ότι πραγματικός εργοδότης μας δεν είναι η διοίκηση της ΕΡΤ ή η κυβέρνηση αλλά οι πολίτες αυτής της χώρας. Κάτι τέτοιο σημαίνει ότι οι πραγματικοί σκοποί της ΕΡΤ, όπως διατυπώνονται στην ιδρυτική της διακήρυξη, δηλαδή ο αντικειμενικός ενημερωτικός της χαρακτήρας, ο μορφωτικός και ψυχαγωγικός της ρόλος, η ανταπόκρισή της με πρωτοποριακό τρόπο στις νέες τεχνολογίες και η αυστηρή προστασία του δημόσιου χρήματος που διαχειρίζεται πρέπει να υποστηρίζονται σθεναρά από εμάς τους εργαζόμενούς της. Κάθε παρέκκλιση από τους στόχους αυτούς πρέπει να καταγγέλλεται και να αντιμετωπίζεται με σθεναρή αντίσταση.
Οι διοικήσεις της ΕΡΤ σχεδόν ποτέ δεν ανταποκρίθηκαν στο ρόλο της υπεράσπισης του δημοσίου συμφέροντος, που απαιτούσε η θέση τους. Αποτέλεσαν διαχρονικά κυβερνητικά παραρτήματα. Ο έλεγχος και η εξαγορά συνδικαλιστών και μερίδας εργαζομένων μέσω του πελατειακού συστήματος -αντί της αξιοκρατίας- εδραιώθηκε από την εποχή της διοίκησης Παναγιώτου. Διατηρήθηκε και εντάθηκε με τη βοήθεια της αλόγιστης κατασπατάλησης των πόρων της ΕΡΤ από τη διοίκηση Παναγόπουλου. Εν τούτοις, παρά το γεγονός ότι από το 2010 και μετά μειώθηκαν αισθητά τα διαθέσιμα εργαλεία των διοικήσεων για την άσκηση τέτοιας πολιτικής, αποτελεί κοινό τόπο ανάμεσά μας ότι όχι μόνον διατηρήθηκε η ίδια πολιτική, αλλά ότι ζούμε την χειρότερη περίοδο της ΕΡΤ από την αρχή της ύπαρξής της. Τρεις αλλεπάλληλες κυβερνήσεις (Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά), πλήρως υποταγμένες σε ξένους εντολείς (τρόϊκα) κατέστρεψαν με μανία κάθε μηχανισμό
προστασίας του δημοσίου συμφέροντος τόσο στην Ελλάδα όσο και στην ΕΡΤ. Οι αντίστοιχες διοικήσεις της ΕΡΤ άβουλες, δειλές και εν τέλει μοιραίες, εφάρμοσαν κατά γράμμα τις καταστροφικές αυτές εντολές. Οι διοικήσεις αυτές θα πρέπει να λογοδοτήσουν, αφού αντί να προστατεύουν τα συμφέροντα της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, υπηρέτησαν ξένα και καταστροφικά για την ΕΡΤ συμφέροντα, χωρίς να αντιδράσουν, πόσο μάλλον να παραιτηθούν.
Η εγκληματική ένταξη της ΕΡΤ στις ΔΕΚΟ (χωρίς να είναι τέτοια) πέρασε χωρίς καμία αντίσταση, με τραγικές συνέπειες που εμποδίζουν τη στοιχειώδη λειτουργία μιας δημόσιας ραδιοτηλεόρασης (εξαθλίωση της αποζημίωσης εκτός έδρας, περιορισμός για όλους τους υπαλλήλους των εκτός έδρας -ακόμα και εκείνων που η δουλειά τους είναι μόνον τέτοια- σε 60 ημέρες ετησίως, περιορισμός των πρόσθετων σε 10% επί της συνολικής μισθοδοσίας σαν να ήταν η ΕΡΤ της επταήμερης 24ωρης εργασίας μια κοινή δημόσια υπηρεσία). Ξεπούλημα της περιουσίας της ΕΡΤ (Κατεχάκη, Περαία και έπεται συνέχεια), απόλυση των συναδέλφων συμβασιούχων με ταυτόχρονες προσλήψεις ημετέρων καλοπληρωμένων κηφήνων που δεν πατάνε στην ΕΡΤ, με το κόλπο του Προσωπικού Ειδικών Θέσεων ή του Ειδικού Συμβούλου, αναξιοκρατία με διορισμούς σε διευθυντικές θέσεις άλλων άσχετων και κηφήνων, χρηματοδότηση των ημετέρων με δημιουργία νέων παράνομων θέσεων αναπληρωτών διευθυντών για να παίρνουν επίδομα 730 € χωρίς να κάνουν τίποτα, διασπάθιση του δημόσιου χρήματος με τη δημιουργία μεικτών παραγωγών για εκπομπές που θα μπορούσαν να είναι εσωτερικές με υποπολλαπλάσιο κόστος, είναι λίγα από τα παράλογα που ζούμε τις μέρες αυτές.
Η τελευταία, όμως, διοίκηση πρέπει να λογοδοτήσει και για την υπεξαίρεση 75 εκατομμυρίων € ετησίως (25% του ανταποδοτικού τέλους) που μέσα σε μια νύχτα υφαρπάχθηκαν από την ΕΡΤ για να δοθούν για τη χρηματοδότηση των φωτοβολταϊκών, σε μια εταιρεία (ΛΑΓΗΕ) που έχει καταφέρει σε δύο χρόνια ζωής της να δημιουργήσει ζημία 1,3 δις €! Όπως θα πρέπει να λογοδοτήσει και αν αποδεχθεί το σχέδιο του νέου προϋπολογισμού του 2013, που συντάχθηκε από το Υπουργείο Οικονομικών και προβλέπει την υφαρπαγή άλλων 40 εκ. € για να πάνε στην μαύρη τρύπα της τρόϊκας. Τους θυμίζουμε, αν το ξεχνάνε, ότι ορίσθηκαν να υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον όπως πρέπει να το υπηρετεί η ΕΡΤ και η παραχώρηση δημόσιων πόρων σε αλλότριους σκοπούς αποτελεί παράβαση καθήκοντος.
Όπως παράβαση καθήκοντος αποτελεί και η άρνηση να πληρώσουν στους εργαζόμενους δεδουλευμένα (από τον Νοέμβριο του 2012) ενώ η εντολή για την αντίστοιχη εργασία και η προέγκριση έχει την υπογραφή τους.
…ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ
Μια συνδικαλιστική παράταξη για να είναι αποτελεσματική πρέπει να εκπροσωπεί τα συμφέροντα της μεγάλης πλειονότητας των εργαζομένων στις συγκεκριμένες συνθήκες. Πρέπει να καθορίσει τους εχθρούς και τους αντιπάλους των εργαζομένων και να συγκροτήσει ένα ευρύ μέτωπο αντιμετώπισής τους με αξίες, αρχές και σχέδιο, διδασκόμενη από τα σφάλματα του παρελθόντος. Θα επιδιώξουμε λοιπόν να προτείνουμε κάποιες από τις βασικές αρχές και αξίες που πρέπει να διέπουν την πλατφόρμα μιας σύγχρονης παράταξης στην ΕΡΤ. Μια τέτοια παράταξη θα πρέπει να είναι:
1. Αντικυβερνητική – αντιμνημονιακή
Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ δεν μπορούν να κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν ότι οι τρεις τελευταίες κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της παρούσας τριμερούς, έχουν οδηγήσει με την μνημονιακή τους πολιτική τη χώρα και την ΕΡΤ στην καταστροφή. Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ έχουν ιδίαν πείρα από το γεγονός ότι η λογική της υποταγής είναι η συνταγή της καταστροφής και πάντοτε χειρότερη από οποιαδήποτε λύση αντίστασης. Η παρούσα τριμερής κυβέρνηση και οι συνιστώσες της έχουν την ευθύνη του μοιράσματος (με ποσόστωση) των διευθυντικών θέσεων στην ΕΡΤ και έχουν συναινέσει εμπράκτως στην εγκληματική διαχείριση της ΕΡΤ την τελευταία περίοδο. Η κυβέρνηση και οι μνημονιακές πολιτικές ανήκουν στους εχθρούς μιας αγωνιστικής συνδικαλιστικής παράταξης της ΕΡΤ.
2. Αντίπαλος και αυστηρός κριτής της διοίκησης της ΕΡΤ
Οι διοικήσεις της ΕΡΤ θα όφειλαν να είναι σύμμαχοι των εργαζομένων, αφού υποτίθεται ότι και εκείνων εργοδότης είναι ο έλληνας πολίτης και σ’ αυτόν θα έπρεπε να δίνουν λογαριασμό. Δυστυχώς, όμως, μας έχουν συνηθίσει αλλιώς. Θεωρούν εργοδότη τους την κυβέρνηση και δεν παίρνουν την παραμικρή απόφαση χωρίς να ρωτήσουν το Μαξίμου. Από την άποψη αυτή οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ πρέπει να στέκονται απέναντι στις διοικήσεις της ΕΡΤ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στην απίθανη περίπτωση που θα προκύπτουν αντιθέσεις μεταξύ τους, αυτές δεν θα αξιοποιούνται από την πλευρά των εργαζομένων. Το σημαντικότερο πάντως είναι να έχει τη δυνατότητα η συνδικαλιστική παράταξη να έχει γνώση όλων των ενεργειών της διοίκησης της ΕΡΤ που στρέφονται κατά του δημοσίου συμφέροντος και να τις καταγγέλλει αμέσως (και στις δικαστικές αρχές) αποκαλύπτοντας την παράβαση καθήκοντος και τις προσωπικές τους ευθύνες. Η περίοδος της ατιμωρησίας των καλοπληρωμένων αρχόντων που δήλωναν ανεύθυνοι για τις καταστροφές πρέπει να σταματήσει.
3. Δημοκρατική και διαφανής στις διαδικασίες της
Οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται μέσα από συνελεύσεις. Η ηγεσία της παράταξης θα πρέπει να ελέγχεται σε τακτά διαστήματα για τα πεπραγμένα της. Δεν μπορεί να έχει (ή να επιδιώκει) αξιώματα προϊσταμένου Διεύθυνσης ή Γενικής Διεύθυνσης στη διοικητική πυραμίδα της ΕΡΤ. Η απασχόληση της ηγεσίας της παράταξης είναι εθελοντική και δεν αμείβεται κατά κανένα τρόπο. Το ίδιο ισχύει και για τους εκπροσώπους της παράταξης που εκλέγονται σε πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια συνδικαλιστικά όργανα. Οι εκπρόσωποι της παράταξης στα όργανα αυτά μεταφέρουν τις θέσεις της παράταξης και δεν ασκούν προσωπική πολιτική. Ενημερώνουν αμέσως με ανοιχτές ανακοινώσεις όλους τους εργαζόμενους για όσα διαμείβονται στα συνδικαλιστικά και άλλα όργανα που συμμετέχουν. Η αλλοτρίωση των εκπροσώπων υπήρξε η μεγαλύτερη πληγή του συνδικαλιστικού κινήματος της ΕΡΤ. Πρέπει να εμποδιστεί με κάθε τρόπο και να στιγματίζεται ως ιδιώνυμη παραβίαση των αρχών του συνδικαλισμού.
4. Ενωτική με εκπροσώπηση σε όλους τους χώρους και ειδικότητες της ΕΡΤ
Μια μεγάλη πληγή του συνδικαλιστικού κινήματος υπήρξε η σκόπιμη καλλιέργεια τεχνητών αντιθέσεων μεταξύ εργαζομένων από διαφορετικούς χώρους ή διαφορετικές ειδικότητες. Αυτό συνέβαλε στην δημιουργία διχασμού και βοήθησε τον έλεγχο του συνδικαλιστικού κινήματος είτε μέσω της πανάρχαιας μεθόδου «διαίρει και βασίλευε» είτε μέσω της πιο σύγχρονης του «κοινωνικού αυτοματισμού». Ραδιομέγαρο – Κατεχάκη, Θεσσαλονίκη – Αθήνα, Τεχνικοί – Διοικητικοοικονομικοί, Δημοσιογράφοι και οι άλλοι όλοι, παραγωγικές ή καλλιτεχνικές ειδικότητες και οι άλλοι όλοι, Τηλεόραση – Ραδιόφωνο, Στούντιο – Εξωτερικές Μεταδόσεις, παλαιοί – νέοι υπάλληλοι, αορίστου – ορισμένου χρόνου, κ.λπ. ήταν κάποιες από τις αντιθέσεις που καλλιεργήθηκαν και βρήκαν εύφορο έδαφος, γιατί ποτέ δεν υπήρξαν κανόνες. Η συνδικαλιστική μας παράταξη θα πρέπει να αντιταχθεί σθεναρά και συνειδητά στην καλλιέργεια τέτοιων αντιθέσεων. Η δουλειά της ΕΡΤ δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη συμμετοχή όλων των ειδικοτήτων, από όλους τους χώρους. Ένα χτύπημα στην ΕΡΤ3 ή στο ραδιόφωνο ή στην ΕΤ1 θα είναι χτύπημα για όλη την ΕΡΤ.
Εν τούτοις, θα πρέπει κάποιοι εργαζόμενοι, σήμερα που απειλείται και η ίδια η εργασία μας, να αναγνωρίσουν ότι δεν μπορούν να θεωρούν «κεκτημένα» κάποια από τα «προνόμια» βάσει των οποίων τους κρατούσαν οι διοικήσεις σε ομηρεία ή τουλάχιστον σε ακινησία. Πρέπει να αναγνωρίσουμε όλοι (και να μην κάνουμε πίσω σ’ αυτό) ως βασικό κεκτημένο δικαίωμα, έναν αξιοπρεπή μισθό που θα παλέψουμε να βελτιώσουμε. Πρέπει να έχουμε όμως την τόλμη να
αναγνωρίσουμε, ότι η δυνατότητα να κάνουμε υπερωρίες ή Κυριακάτικα δεν είναι κεκτημένο δικαίωμα, αλλά προκύπτει αποκλειστικά από τις πραγματικές (και όχι πλασματικές) ανάγκες της παραγωγής και δεν είναι κάτι δεδομένο ή προνόμιο. Όπου και όταν απαιτούνται θα εκτελούνται από τις απαιτούμενες ειδικότητες και χώρους, με ισομερή κατανομή στους αντίστοιχους εργαζόμενους.
Τέλος, από μια συνδικαλιστική παράταξη που θα πρέπει να γνωρίζει τι γίνεται σε όλους τους χώρους της ΕΡΤ για να είναι σε θέση να προτείνει διεξόδους ή μορφές αγώνα, δεν μπορεί να λείπει καμία ειδικότητα, χωρίς καμία εξαίρεση. Πρέπει να έχει δημοσιογράφους, τεχνικούς, παραγωγικές και καλλιτεχνικές ειδικότητες και διοικητικούς και οικονομικούς.
5. Αγωνιστική, με ευελιξία, μαζικότητα και φαντασία στις μορφές αγώνα
Δεν μας αρέσει η ακινησία του συνδικαλισμού. Δεν μας αρέσει η σιωπή όταν συντελούνται εγκλήματα. Δεν μας αρέσει η υποταγή. Θέλουμε να αντιδρούμε αποτελεσματικά όταν κτυπούν βάναυσα το δίκιο μας. Θέλουμε να τσακίζουμε με επιχειρήματα αλλά και με αγωνιστικές διεκδικήσεις τον παραλογισμό (βλέπε ένταξη στις ΔΕΚΟ). Θέλουμε, όμως, οι κινητοποιήσεις μας να είναι μαζικές για να είναι αποτελεσματικές και να μην είναι ευάλωτες σε άδικες ή δίκαιες κριτικές. Αυτό θα το πετύχουμε μόνον με μια παράταξη που θα εξασφαλίσει δημοκρατικές και μαζικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων και θα επαναφέρει την εμπιστοσύνη των εργαζόμενων στις δικές τους δυνάμεις και όχι σε κάθε λογής «Μεσσίες» που δήθεν μπορούν να ενεργούν για λογαριασμό των εργαζομένων.
6. Αλληλέγγυα στους απολυμένους συμβασιούχους συναδέλφους μας
Η άδικη απόλυση των πρώτων από τους 350 συμβασιούχους και η επικείμενη των υπολοίπων δεν μπορεί να μας αφήσει αδιάφορους. Πρόκειται για συναδέλφους μας που εργάζονται για πολλά χρόνια δίπλα μας με συνέπεια και πολλές φορές με αυταπάρνηση. Εμείς γνωρίζουμε καλά ότι η ΕΡΤ δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα χωρίς αυτούς. Αν δεν θέλουμε λοιπόν να χάσουμε την «ψυχή» μας θα πρέπει να διεκδικήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις την επαναπρόσληψη όλων όσοι εξ αυτών το επιθυμούν, με μια σταθερή σχέση εργασίας. Τους το οφείλουμε και εμείς και η ίδια η ΕΡΤ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου