Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

Δεν είμαστε αριθμοί...

στη Γιαννούλα που έφυγε νωρίς...... Πόσο Κρίμα

"Ακροπόδισε στον αχόρταγο γκρεμό και πολέμα να συντάξεις τ'όραμα.

Ανασήκωσε την πολύχρωμη καταπακτή του μυστηρίου τ'άστρα, τις θάλασσες, τους ανθρώπους ,τις Ιδέες΄ δώσε μορφή και νόημα στην άμορφη άμυαλη απεραντοσύνη.

Περιμάζωξε στην καρδιά σου όλες τις τρομάρες, ανασύνθεσε όλες τις λεπτομέριες. Ένας κύκλος είναι η λύτρωση-κλείσε τον!

Τί θα πεί ευτυχία? Να ζεις όλες τις δυστυχίες.

Τί θα πεί φώς? Να κοιτάς με αθόλωτο μάτι όλα τα σκοτάδια.

Είμαστε ένα γράμμα ταπεινό, μια συλλαβή, μια λέξη από την γιγάντια Οδύσσεια. Είμαστε βυθισμένοι σ'ένα γιγάντιο τραγούδι και λάμπουμε όπως λάμπουν τα ταπεινά χοχλάδια όσο είναι βυθισμένα στην θάλασσα.

Ποιό είναι το χρέος μας? Να ανασηκώσουμε το κεφάλι από το κείμενο, μια στιγμή όσο αντέχουν τα σπλάχνα μας και ν' αναπνέψουμε το υπερπόντιο τραγούδι.

Να σμίξουμε τις περιπέτειες, να δώσουμε νόημα στο ταξίδι, να παλεύουμε ακατάλυτα μες τους ανθρώπους, με τους θεούς και με τα ζώα κι αργά, υπομονετικά, να μαλώνουμε μέσα στα φράνα μας μελούδι από το μελούδι μας, την Ιθάκη.

Σε ένα νησί, αργά, με φοβερόν αγώνα, υψώνεται μέσα από τον ωκεανό του ανύπαρκτου το έργο του ανθρώπου".

Νίκος Καζαντζάκης, ΑΣΚΗΤΙΚΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου