ΤΟ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ Της.Ευγενίας Κατούφα

               ΤΟ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

Δεν υπήρξε άνθρωπος που να μη συγκλονίστηκε από το βίαιο κλείσιμο της ΕΡΤ στις 11 Ιουνίου. Όπως έπεσε στις οθόνες μας το μαύρο, έπεσε και στις καρδιές μας. Δικαιολογημένα ο θυμός ήταν μεγαλύτερος για μας που δουλεύαμε στην ΕΡΤ, μερικοί εκ των οποίων για περισσότερο από 30 χρόνια.

Μη θέλοντας να δεχτούμε αυτή την απόφαση, συνεχίσαμε να δουλεύουμε κανονικά, όπως τα παιδιά που τους λένε να μην κάνουν κάτι κι εκείνα το κάνουν περισσότερο επιδεικτικά. Ενδεχομένως είχαμε και κάποιες ελπίδες ότι θα μπορούσε ο διάλογος με τους εκπροσώπους της πολιτείας να καταλήξει σε μια λύση κοινώς αποδεκτή: Να συνεχίσει η λειτουργία της ΕΡΤ κανονικά και παράλληλα να εξυγιαίνεται. Παρόλο που αυτός ο διάλογος δεν απέδωσε και παρά την απογοήτευση που μας προκάλεσε η λειτουργία του ενδιάμεσου φορέα -‘’μόρφωμα’’ τον χαρακτηρίζουν κάποιοι- παρόλο που πικραθήκαμε με την επιλογή κάποιων συναδέλφων μας να υπηρετήσουν αυτούς που μέχρι πρότινος ύβριζαν, συνεχίζουμε να δουλεύουμε κανονικά και να παράγουμε 24ωρο πρόγραμμα στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση. Εννοείται ότι κανένας δεν πληρώνεται, αντίθετα κάποιες φορές συνεισφέρουμε από την τσέπη μας για να αγοραστεί μελάνι για τον εκτυπωτή όπου τυπώνουμε τις ειδήσεις, για τη μετακίνηση στον τόπο του ρεπορτάζ, για τηλεφωνήματα, για ,για, για…

   Πολλοί συνάδελφοί μας πέρασαν όλο το καλοκαίρι κάνοντας το  δρομολόγιο σπίτι-ραδιομέγαρο. Κολύμπησαν κυριολεκτικά στον ιδρώτα και τα παιδιά κάποιων έκαναν διακοπές μαζί μας στο γραφείο και το στούντιο. Δεν ξέρω πόσοι ελπίζουν στη στιγμή που τα πράγματα θα γυρίσουν και θα ξαναγίνουν όπως πριν. Το σίγουρο είναι ότι δεν θέλουμε να εγκαταλείψουμε αυτόν τον χώρο που μας μεγάλωσε και τον μεγαλώσαμε. Αυτό το ιστορικό οικοδόμημα-θεσμός που υπηρέτησε με συνέπεια, ποιότητα και ήθος (κάποιες φορές και με παρεμβάσεις άνωθεν) την ενημέρωση, την πολιτική, τον πολιτισμό, την εκπαίδευση, την επικοινωνία. Τώρα όμως έχουμε και έναν επιπλέον λόγο: Τους ακροατές και τους τηλεθεατές που καθημερινά μας παρακολουθούν και μας και το επιβεβαιώνουν με τα μηνύματά τους. Δεν είναι μόνο μηνύματα υποστήριξης, είναι και μηνύματα κατάθεσης γνώμης για τις αποφάσεις των κυβερνώντων, για την σταθερή μας παρουσία εκεί, αλλά είναι και μηνύματα με τα οποία εκφράζουν τη δική τους σταθερή επιλογή.

   «Φίλοι της ΕΡΤ ευχαριστούμε, ανοίγετε τον δρόμο της αντίστασης στον απάνθρωπο κόσμο που μας οδηγούν, παρακολουθούμε τον αγώνα σας με κομμένη την ανάσα. Είμαστε έτοιμοι να σας ακολουθήσουμε όλοι» γράφει μια ακροάτρια από τον Ωρωπό.

«Απενεργοποίησα τον αποκωδικοποιητή, βλέπω αναλογικά ΝΕΤ και CNN και ακούω ΕΡΑ από τα μεσαία. Πιστέψτε με, βρήκα την ηρεμία μου» λέει ένας άλλος ακροατής από τον Γέρακα.

«Ευτυχώς που υπάρχετε κι εσείς, για να μην πέσει το μαύρο και στην ψυχή μας, κρατηθείτε γερά, είμαστε μαζί σας» τονίζει μια ακόμη ακροάτρια, ενώ ένας άλλος εκφράζει με πολύ ένθερμο τρόπο την υποστήριξή του, λέγοντας «δέχομαι να μην τρώω μία φορά το μήνα, να δίνω και δέκα ευρώ, φτάνει να υπάρχετε»!

Συγκινητικές είναι οι δηλώσεις και οι χαρακτηρισμοί μερικών για την ΕΡΤ: «τη λατρέψαμε από τότε που γεννηθήκαμε», «μεγαλώσαμε με τη θεία Λένα, τη Λιλιπούπολη και το Χατζιδάκι», «το 3^ο πρόγραμμα είναι κομμάτι της ζωής μας».

Συχνές είναι εκφράσεις όπως «είστε ήρωες, μη κάνετε πίσω», «είστε η καλύτερη παρέα της Ελλάδας», «κουράγιο, είμαστε περισσότεροι», «συμπαραστεκόμαστε στον αγώνα σας», «είστε η ελπίδα και η αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού», «όσο είστε εδώ θα είμαστε κι εμείς δίπλα σας», «είστε η όαση στη ζωή μας», «Κρατάτε ψηλά τη σημαία του αγώνα. Στη μοίρα μας δεν προσκυνάμε, γιατί θέλουμε ψωμί-παιδεία-δουλειά»!!!!!!!

Το κυριότερο όμως είναι ότι πολλοί ακροατές δηλώνουν ότι στην περιφέρεια έως τις εσχατιές της Ελλάδας όπου βρίσκονται, δεν μπορούν να ακούσουν τίποτε άλλο. Είτε γιατί δεν φτάνει κανένας άλλος ήχος από τα ερτζιανά, είτε γιατί δεν αντέχουν να ακούνε τα καψουροτράγουδα και τις διαφημίσεις με εκο! Πολύ περισσότερο τους λείπουν οι ειδήσεις και δεν μπορούν να αρκεστούν  σ’ αυτά που προβάλλουν οι τηλεοράσεις. Εννοείται ότι η κριτική προς τους κυβερνώντες μας είναι τις περισσότερες φορές από άκομψη μέχρι απειλητική.

Θεωρώ ότι όλα αυτά τα χιλιάδες μηνύματα είναι ένα είδος δημοψηφίσματος.  Άραγε πέρασε ποτέ από το μυαλό των κυβερνώντων μας το πόση αντίδραση θα προκαλούσαν οι αποφάσεις τους, και πώς με τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας βρίσκονται απέναντι σ’ ένα πλήθος δυναμικό και υπολογίσιμο; Φοβάμαι ότι δεν πέρασε από το μυαλό τους, αλλά είναι ώρα να το μάθουν. Όπως επίσης είναι ώρα να το συνειδητοποιήσουν και όσοι συνάδελφοι μέχρι πριν λίγες μέρες έμεναν πιστοί σ’ αυτό το καθήκον, σ’ αυτό το αντίδωρο για όσους τόσα χρόνια εξασφάλιζαν το ψωμί μας!

 «Υβρις- Άτις-Νέμεσις»  όπως λέει μια άλλη ακροάτρια.

Ευγενία Κατούφα