Ο Αγώνας συνεχίζεται

1. 
   

   του Γ.Παπαζαχαρίου
   Το σεβασμό και την αναγνώριση για τον αγώνα τους, αξίζουν όλοι όσοι αποφάσισαν να μη βάλουν το κεφάλι τους στο πάγκο του χασάπη και να υποβάλλουν αίτηση για το μεταβατικό σφαγείο της ΔΤ.
   Όλοι όσοι άντεξαν στη μαύρη προπαγάνδα και τη συντονισμένη παραπληροφόρηση, από τους πεμπτοφαλαγγίτες «συναδέλφους» -που αφού πρώτα εξασφάλισαν μια ξεχωριστή και εκτός προκήρυξης θέση- έμειναν κοντά στους αγωνιζόμενους, για όσο χρειάστηκε για να μαζέψουν κεφάλια, τις αιτήσεις για την απενοχοποίηση της κυβέρνησης.
   Της κυβέρνησης που στις 11 Ιουνίου προσπάθησε, για να δικαιολογήσει το πραξικόπημά της να τους ξευτιλίσει αποκαλώντας τους άχρηστους, ιερές αγελάδες, διαπλεκόμενους και ανίκανους.
   Το σεβασμό και την αναγνώριση για τον αγώνα που δίνουν για την δημοκρατία την ελευθεροτυπία και τον πολιτισμό, αξίζουν οι εργαζόμενοι και αλληλέγγυοι που παραμένουν στη θέση τους και υπερασπίζονται τη νομιμότητα και το σύνταγμα που η κυβέρνηση το έχει υποβιβάσει σε κουρελόχαρτο.
   Αλλά και οι συνάδελφοι που υπέβαλαν αίτηση δεν ανήκουν όλοι στην ίδια κατηγορία. Οι γενικεύσεις και τα στερεότυπα δεν εξυπηρετών την αλήθεια και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Οι γενικεύσεις και τα στερεότυπα, χρησιμοποιούνται από αυτούς που στοχεύουν στον κοινωνικό κανιβαλισμό για να διχάσουν την κοινωνία, να αποδυναμώσουν τα κινήματα και να επιβληθούν χωρίς αντίσταση.
   Κάποιοι δεν άντεξαν στις αφόρητες πιέσεις που δέχτηκαν και λύγισαν. Όλοι μας έχουμε στιγμές αδυναμίας και απαιτείται δύναμη και θάρρος για να διορθώσεις το σφάλμα σου, ίσως περισσότερη δύναμη και περισσότερο θάρρος από αυτό που επέδειξαν όσοι αταλάντευτα , από την πρώτη στιγμή, αποφάσισαν να δώσουν τον αγώνα τους μέχρι το τέλος αυτού του εφιάλτη, μέχρι την καινούργια μέρα που θα ξημερώσει και σίγουρα θα είναι πιο φωτεινή από τη νύχτα της 11 Ιουνίου.
   Όλοι μαζί μπορούμε. Όλοι όσοι ακόμη  μιλάμε για ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, όλοι όσοι δεν παραδινόμαστε, όλοι όσοι αρνούμαστε να γίνουμε συνένοχοι και παγιδευμένα θύματα στη μεταβατική φούσκα- φάκα της εργασιακής και προσωπικής απαξίωσης.