Κυριακή 11 Αυγούστου 2013

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ

για τους συναδέλφους της ΕΡΤ

Αφιερωμένο στον δίμηνο αγώνα των συναδέλφων μας της ΕΡΤ

The Clash
Από τη Βικιπαίδεια, The Clash είναι το όνομα βρετανικού πανκ μουσικού συγκροτήματος, που ιδρύθηκε το 1977 αποτελώντας μέρος του πρώτου κύματος της αγγλικής πανκ μουσικής. Εκτός από την πανκ ροκ, πειραματίστηκαν με τη ρέγκε, το σκα, το dub, τη φανκ τη ραπ και το ροκαμπίλι. Κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια της καριέρας τους, οι Clash αποτελούνταν από τους Τζο Στράμερ (Joe Strummer, πρώτα φωνητικά και ρυθμική κιθάρα), Μικ Τζόουνς (Mick Jones, πρώτη κιθάρα και φωνητικά), Πωλ Σίμονον (Paul Simonon,μπάσσο, φωνητικά) και Νικ «Τόπερ» Χέντον (Nick “Topper” Headon, ντραμς καικρουστά). Ο τελευταίος εγκατέλειψε το συγκρότημα το 1982, ενώ εσωτερικές συγκρούσεις οδήγησαν στην αποχώρηση του Τζόουνς τον επόμενο χρόνο. Το συγκρότημα συνέχισε με νέα μέλη, ωστόσο διαλύθηκε το 1986.
Οι Clash γνώρισαν μεγάλη επιτυχία στη Βρετανία με την κυκλοφορία του ομώνυμου πρώτου δίσκου τους. Το τρίτο άλμπουμ του συγκροτήματος, με τίτλο London Calling, το οποίο κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 1979, αύξησε τη δημοτικότητά τους στις Η.Π.Α όπου κυκλοφόρησε τον επόμενο μήνα. Κριτικά επιδοκιμασμένο, μια δεκαετία αργότερα ανακηρύχθηκε από το περιοδικόΡόλινγκ Στόουν (Rolling Stone) ως ο καλύτερος δίσκος της δεκαετίας του 1980.[1]
Οι πολιτικοποιημένοι στίχοι των Clash, οι μουσικοί πειραματισμοί και ο επαναστατικός χαρακτήρας τους άσκησαν μεγάλη επίδραση στη ροκ μουσική σκηνή και στο εναλλακτικό ροκ (alternative rock).[2] Έγιναν γνωστοί ως “The Only Band That Matters” (το μόνο συγκρότημα που αξίζει), από το προωθητικό σλόγκαν που παρουσιάστηκε από τη CBS, τη δισκογραφική εταιρία του γκρουπ. Τον Ιανουάριο του 2003 οι Clash – συμπεριλαμβανομένου και του αρχικού ντράμερ Τέρρυ Τσάιμς (Terry Chimes) – εισήχθησαν στο Rock and Roll Hall of Fame. Το 2004, το περιοδικό Rolling Stone τοποθέτησε την μπάντα 30η στον κατάλογο με τους 100 σημαντικότερους καλλιτέχνες όλων των εποχών.[3]

Η δική μας επίσκεψη στις ΗΠΑ – …’The Times they are a Changin’, Bob Dylan

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου