ΓΙΑΤΙ ΔΥΟ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟ 'ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ"?

Παραμένω προβληματισμένη για τα δύο κείμενα για την "ανοιχτή ΕΡΤ" που παρουσιάστηκαν προς υπογραφή.
Ετοιμαζόμουν να υπογράψω το πρώτο, όταν είδα την επομένη πως οι υπογραφές που το ακολουθούσαν,
μετακινήθηκαν κάτω από ένα δεύτερο, που το ύφος του (κυρίως αυτό), αποφάσισα τελικά πως δεν με εξέφραζε.
Δεν κατάλαβα ούτε κι έμαθα ακόμη, πώς και γιατί στο καλό προέκυψαν δύο γραπτές διατυπώσεις
και μάλιστα στην εξέλιξη της συγκέντρωσης υπογραφών και καταγραφής διαθέσεων.

Δεν είμαι θυμωμένη με τους συναδέλφους που ήθελαν να παραμείνει κλειστή η ΕΡΤ.
Ούτε και με τον τρόπο που εξέφρασαν την άποψή τους.
Είμαι θυμωμένη επειδή επιτρέψαμε στους εαυτούς μας να θεωρήσουν αντίπαλο αυτόν που έχει άλλη γνώμη
και να μπλεχτούμε σ`ένα μίνι "εμφύλιο" που έδωσε τελικά λαβές και ευκαιρίες να "ξεπεταχθούν" απόψεις τρίτων,
στις οποίες έπρεπε κυρίως και εξ`αρχής να αντιπαρατεθούμε με επιχειρήματα.

Μακάρι γρήγορα να ξαναβρούμε τον βηματισμό μας, εργαζόμενοι.
Οι παθογένειες της ΕΡΤ είναι γνωστές σε όλους μας. Να μην κλείσουμε τα μάτια.
Η εξαίρεσή μας απ`το ενιαίο (παρεμπιπτόντως ας μας πεί κάποιος και τί πρακτικά σημαίνει αυτό για τους εργαζόμενους),
ΔΕΝ ΕΛΥΣΕ τα σοβαρά της προβλήματα. Υπάρχουν ακόμη.

Αριάδνη Παπαφωτίου
ΕΤ3.