Μύθοι και αλήθειες για την μονοθεσία

Στην παγίδα όσων θέλουν να πλήξουν ακόμη περισσότερο το δημοσιογραφικό επάγγελμα και να ασκήσουν ακόμη μεγαλύτερο και ασφυκτικότερο πολιτικό έλεγχο  στην δημόσια τηλεόραση ,πέφτει το συνδικαλιστικό δημοσιογραφικό κίνημα ,θεοποιώντας την «μονοθεσία».

Με αφορμή την διαδικασία επαναπροσληψης των συμβασιούχων τέθηκε ατύπως ως κριτήριο η «μονοθεσία».

Κατ αρχήν ,δίκαιη η πρόβλεψη ,αλλά από εδω αρχίζουν τα προβλήματα:

Ο αγώνας που δόθηκε ,παρά τις διαφωνίες και τις ενστάσεις ,επί ένα εξάμηνο στην ΕΡΤ ειχε βασικό και δικαιολογημένο επιχείρημα ότι η ΕΡΤ δεν είναι δημόσια υπηρεσία ,δεν είναι υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου  ,η γραφείο πρωτοκόλλου της Νομαρχίας.

Με την μετατροπή του κριτηρίου της «ανεργίας» ως βασικό για την επιλογή των υπό επαναπροσληψη συμβασιούχων , προσβάλλουμε τους ίδιους τους συναδέλφους (θεωρώντας ότι το «προσόν» τους είναι ότι είναι άνεργοι) ,υποτιμούμε οι ίδιοι την Δημόσια Τηλεόραση ,και την μετατρέπουμε σε αποθετήριο ανέργων η σε άτυπο ταμείο ανεργίας.

Το κριτήριο της μονοθεσίας θα έπρεπε να είναι το τελευταίο και κρίσιμο  το οποίο θα διευκόλυνε την επιλογή για μια θέση όταν θα υπήρχαν δυο συνάδελφοι με τα ίδια ακριβώς προσόντα που θα είχαν προεπιλεγεί για την θέση αυτή.

Μόνον τότε θα μπορούσε να δικαιολογηθεί «κοινωνικό»  κριτήριο για την ανάληψη δημοσιογραφικής δουλειάς.

Εξάλλου το κριτήριο της μονοθεσίας υπονομεύει την ίδια την ύπαρξη των συμβασιούχων στην Δημόσια Τηλεόραση, καθώς προκύπτει το συμπέρασμα ότι η επαναπρόσληψη  τους δεν γίνεται με βάση τις λειτουργικές ανάγκες που υπάρχουν  και τις δυνατότητες του καθενός να προσφέρει στην θέση αυτή ,αλλά με το κριτήριο της ανεργίας.

Μετά την επιλογή του κριτηρίου της μονοθεσίας για τους συμβασιούχους, υπήρξε πραγματική σπουδή από το ΔΣ της ΕΡΤ αλλά και από στελέχη της κυβέρνησης για λόγους υποτίθεται δικαιοσύνης να καταργήσουν την παράλληλη απασχόληση και για τους υπαλλήλους αορίστου χρόνου ,ανατρέποντας μια παγιωμένη διαδικασία από το 1987 ,σύμφωνη με τον Οργανισμό της ΕΡΤ.

Αυτή η εξέλιξη έχει τις εξής συνέπειες:

-Εάν υποχρεωθούν δημοσιογράφοι με σύμβαση αορίστου να εγκαταλείψουν την θέση τους στην ΕΡΤ , καθώς η ΕΡΤ είναι στις  υπό αναδιάρθρωση ΔΕΚΟ του Μνημονίου, οι οργανικές θέσεις που αδειάζουν ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ. Αυτομάτως έχουμε απώλεια θέσεων εργασίας ,καθώς δεν υπάρχει βεβαίως κανένας τόσο αφελής να αναμένει ότι θα γίνει διαγωνισμός για πρόσληψη  …δημοσιογράφων στην ΕΡΤ.

-Οι συνάδελφοι  οι οποίοι μέχρι τώρα για λόγους που δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ,είχαν εξασφαλίσει  μια ειδική ή μια αποκλειστική σύμβαση ,η οποία τους επέτρεπε να ξεφύγουν από το χιλιάρικο η το χιλιοδιακοσαρι της σύμβασης, δεν θα έχουν πια τέτοια δυνατότητα  ,καθώς η εργασία στην ΕΡΤ καθίσταται αποκλειστική.

-Υποχρεωτικά δεν νοείται εξαίρεση από την αποκλειστική απασχόληση καθιστώντας σχεδόν αδύνατον για την ΕΡΤ να διατηρήσει στοιχειωδώς το δίκτυο ανταποκριτών της σε όλο τον κοσμο,μια και ο μισθός της σύμβασης δεν αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες διαβίωσης στο εξωτερικό.

-Εάν καταργηθεί η παράλληλη απασχόληση ,αυτό δεν θα αφορά μόνον όσους υποβάλλουν αίτηση στο ΔΣ,αλλα και όλους όσους για λόγους δικούς τους προτιμούσαν να δουλεύουν «παράνομα» σε εφημερίδα, ιστοσελίδα ,ραδιόφωνο ,περιοδικό και οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι έχει σχέση με την δημοσιογραφία.

Παρεμπιπτόντως  είναι και θέμα ερμηνείας για το εάν επιτρέπεται η οποιαδήποτε άλλη απασχόληση, πέραν της δημοσιογραφικής ..

-Μετά από σχεδόν είκοσι χρόνια συνεχούς χορήγησης άδειας παράλληλης απασχόλησης οι δημοσιογράφοι αορίστου χρόνου ,θα κληθούν  αίφνης ,να απεμπολήσουν  εργασιακά δικαιώματα τους ακόμη και την αποζημίωση τους είτε από την ΕΡΤ είτε από το ιδιωτικό ΜΜΕ που εργάζονται.

-Η κατάργηση της παράλληλης απασχόλησης ,στερώντας κάθε άλλο πρόσθετο πόρο από τους δημοσιογράφους της ΕΡΤ,τους μετατρέπει  σε ευάλωτο στόχο πιέσεων ,ελέγχων και πολιτικής και κομματικής εξάρτησης ,προσβάλλοντας το δημοσιογραφικό λειτούργημα αλλά και την ίδια την φυσιογνωμία της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης.

Η κατάργηση της Παράλληλης Απασχόλησης όμως έχει και μια βαθύτερη και πολύ μεγαλύτερη συνέπεια  και για την δημοσιογραφική οικογένεια.

Από χρόνια εκδότες και καναλάρχες «ξύνονται» για την διπλοθεσία.

Πλέον έχουν κάθε δικαίωμα να απαιτήσουν αποκλειστική απασχόληση και μάλιστα με τα ίδια χρήματα και έτσι ο δημοσιογράφος θα δουλεύει μια βάρδια το πρωί στο site,θα λέει και ειδήσεις στο ραδιόφωνο του συγκροτήματος και το απόγευμα θα εργάζεται και στην εφημερίδα και στα περιοδικά του συγκροτήματος, με αντίστοιχη μείωση του προσωπικού..

Η υιοθέτηση της αποκλειστικής απασχόλησης και στον ιδιωτικό τομέα ,σε συνθήκες κρίσης που βιώνουμε όχι μόνο δεν θα αυξήσει τις θέσεις εργασίας αλλά θα οδηγήσει σε ακόμη περισσότερους ανέργους . 

Αυτά όλα προφανώς αποτελούν «ψιλά γράμματα»  και έτσι ο Μύθος της μονοθεσίας θα συνεχίζει να χαϊδεύει αυτιά, την ώρα που θα  πριονίζει νέες θέσεις εργασίας…

ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ

nmeletis@hotmail.com